Lees mee in het dagboek van onze auto rondreis door Florida voorafgegaan door een Caribbean Cruise
16 april Miami – Riu hotel
Eind van onze eerste dag in Florida. Gisteren zijn we om een uur of 2 aangekomen, afgesnauwd door de douane, kilometers lopend over de luchthaven afgelegd, koffers opgehaald, Hertz busje gepakt, Hertz autootje opgehaald en op weg waren we. Gelukkig hadden we een routebeschrijving naar het hotel, anders waren we er niet gekomen.
Het Riu Florida Beach hotel is een beetje een afgetrapt hotel ofwel dringend aan renovatie toe. Maar de ligging is ideaal; direct aan de boardwalk en het strand. We hebben vanuit onze kamer prachtig uitzicht over de kust. Een gigantisch breed en lang wit strand met tropische palmbomen en een fraaie blauwe zee. Het hotel heeft ook een fijn zwembad waar we de dag van aankomst tot zonsondergang gezeten hebben.
’s Avonds zijn we de boardwalk afgelopen richting het Zuiden. Bij de 25th street hield deze op en zijn we van de kust afgegaan om via Collins Ave verder te lopen. Op Ocean Drive aangekomen hebben we alle terrasjes geïnspecteerd voor we er bij een zijn gaan zitten. Het voer was typisch Amerikaans, maar wel binnen te houden. Het was fijn mensen kijken, er liep van alles; van families met kinderwagens tot schaars geklede feestbeesten.
Vandaag hebben we heerlijk met de auto door Miami gecruisd en heel veel gezien. Eerst zijn we naar Ocean Drive gereden voor een koffie bij het New’s Cafe en om foto’s te schieten van de geweldige Art Deco hotels. Mijn oog viel op een groepje mensen onder een palmboom op het gras. Toen ik goed keek zag ik dat er met grote letters CSI op hun rug stond… spannend een echte Crime Scene op klaarlichte dag. Horation Cane was er gelukkig niet bij.
Na het ontbijttje op de stoep van Ocean Drive zijn we over Mc Arthur Causeway naar het vasteland gereden, via Coconut Grove naar Coral Gables; de chique woonwijk van Miami. Vanaf het indrukwekkende Baltimore hotel hier zijn we een route gaan rijden uit de reisgids. Die was echt hopeloos. Na 10 keer verkeerd gereden te zijn, zijn we op eigen houtje de Tamiami trail afgereden richting Little Havana. Onderweg nog even de Home Depot en Taco Bell & KFC binnen gelopen. We hebben een stuk over de Calle Ocho gewandeld, een grappig stukje Miami. Oude Cubanos zaten in een klein boomloos “parkje” domino te spelen en sigaren te roken. Niet verrassend dat bijna iedereen spreekt hier Spaans spreekt, een taal die het sowieso wel heel goed doet in Miami.
We zijn nog even over het rustige, misschien zelfs saaie, Key Biscane gereden om via het drukke downtown weer terug naar het hotel te gaan.
22:20 hotelkamer
We hebben net in Downtown bij Bayside gegeten, Maik zijn pasta met kip was erg lekker, mijn shrimp scampi viel een beetje tegen. Het was leuk om ‘s avonds met de auto op stap te gaan. Vooral het uitzicht op de skyline van Downtown Miam vanaf de Mc Arthur Causeway was geweldig. Maik ligt nu in de reisgids te bladeren, op zoek naar ideeën om morgen te gaan doen.
17 april – bankje aan het strand
Ergens in North Miami, of misschien heet het hier wel geen Miami meer. Wel beach want ik zit in het zonnetje op een bankje met uitzicht op een schitterend wit strand en een azuurblauwe zee. Ah… ik zie het ; het heet hier Hollywood. De Amerikanen benutten de boulevard goed, joggen, wandelen, fietsen, maar rolschaatsen doen ze niet. Dat is verboden, Maik maakt een foto van het bordje waar dat op staat. Het bankje waar ik op zit maakt levensgroot reclame voor een makelaar, met foto en al.
Zometeen gaan we terug naar het hotel, spullen pakken en op weg naar het cruise schip.
19 april – op het dek van de Explorer of the Seas
Land in zicht! Aan de horizon is een vaag schemerig streepje Puerto Rico te zien. In een kleine 2 uur gaan we hier aanmeren.
Vanmorgen hebben we weer uitgeslapen tot een uur of 10 en het ontbijt naar de hut laten brengen. Erg relaxt. Gisteren hadden we een volle dag op zee, dus ook ideaal om uit te slapen. Vandaag komen we pas in de middag aan in onze eerste Port of Call: San Juan, Puerto Rico. Het schrijft beroerd zo op een sunlounger op het dek.
Op onze eerste avond hebben we kennis gemaakt met onze tafelgenoten. Het zijn twee bevriende stellen. Een stel is op huwelijksreis; Ron en Velma uit Virginia. Hun tweede huwelijk overigens weet ik sinds gisteren avond. Het ander stel, Lorne en Alicia, zijn vrienden van de bruid en komen uit Washington DC. Hij heeft dezelfde stem als Eddie Murphy.
De eerste avond was wat ongemakkelijk, zeker toen Ron mij de hand reikte en vroeg: would you like to join us in prayer? “ “No thank you” was mijn zuinige bange antwoord.
Gisterenavond tijdens het formal dinner kwam iedereen een beetje los en hebben wij dit keer wel de hand van onze nieuwe vrienden genomen en mee gedaan in het gebed.
We zijn na het diner naar de show gegaan, en aansluitend de zogenaamde Late Night Adult Comedy show. Een stand-up comedian, erg vermakelijk. Het was een gezellige avond, we lagen om een uur of 2 in bed.
Overdag tijdens de dag op zee hebben we overigens weinig uitgevoerd; op het dek zonnen (en soms vechten tegen een heftige wind) en tussendoor lunchen. Aan het begin van de avond hebben we in de erker van onze hut gezeten. Deze ramen kijken uit op de promenade in het hart van het schip. Hier zitten allemaal winkeltjes en wat barretjes. Het was de formal night, dus iedereen liep in vol ornaat te flaneren. Met name de kleine Amerikaanse kids in hun mini smoking of mini baljurk waren erg grappig om te zien.
Onze hut is trouwens gigantisch, dat met dank aan de invalide medemens die deze hut geannuleerd heeft waardoor wij ‘m last minute konden boeken. De hut is de helft groter dan de standaard hutten om ons heen. Daar hebben we vanuit de gang even naar binnen gegluurd.
Het schip is enorm, er kunnen iets van 3100 gasten aan boord. En ik denk dat die er ook allemaal zijn, bij de receptie (guest relations heet dat aan boord van een schip) stond een bord dat het niet mogelijk was om van hut (stateroom heet dat hier) te veranderen omdat alle accommodaties vol zijn. Maar het voelt gelukkig niet overbevolkt, er is genoeg ruimte voor iedereen. Op zo’n groot schip is er genoeg te doen, er is een groot zwembad, een spa met een rustigere zwembad. Een flink aantal bars, waarvan de buitenbar op het zonnedek erg leuk is en iedere dag een andere cocktail in de aanbieding heeft. Het hoofd restaurant beslaat maar liefst 3 dekken, dat geldt ook voor het theater. En dan hebben we het nog niet eens over de ijsbaan gehad. Wij gaan ons hier niet vervelen.
Nu zit ik dus in de zon op het dek naast een paar luidruchtige Amerikanen. Niets bijzonders trouwens, gewoon Amerikanen die over drie keer niks een uur kunnen lullen op een toon alsof ze tegen windkracht tien in moeten schreeuwen. The usual. Het is geweldig mensen bestuderen hier aan boord.
Er komt net een zwaar gelifte Amerikaanse dame voorbij, geheel gekleed om juwelen te gaan kopen. Je kunt tijdens deze cruise namelijk duizenden dollars besparen op diamanten e.d.. Dat je nog steeds een fortuin uit moet geven om te kunnen besparen lijkt niemand te deren.
Maik zit naast een Nederlands dametje dat me aan mijn schoonmoeder doet denken; ze leest een boeketromannetje en spreekt geen letter Engels.
Ah de Amerikanen worden helemaal wild nu Puerto Rico steeds dichterbij komt.
15:15 koffiebar in Puerto Rico – San Juan
We zijn ontsnapt aan de schreeuwende Amerikanen van ons schip door een lokaal koffiehuis in te duiken. De koffie is absoluut niet te zuipen, maar de entourage maakt dat meer dan goed. We zitten aan een gigantische bar met uitzicht op een antiek koffie apparaat waar uit verschillende gaten, buizen en pijpen stoom komt. Maik gaat het monster filmen. Die koffie smaakt echt walgelijk, als of t‘ie er al een week staat te trekken.
De oude stad van San Juan ziet er veelbelovend uit, schattige smalle straatjes met oude huisjes met smeedijzeren balkonnetjes aan smalle straten met kinderhoofdjes. We gaan zo maar eens even op ontdekkingsreis langs pleinen, kerken en forten.
Hut aan boord
We hebben een paraplu moeten kopen, pas tegen de avond werd het weer echt het droog. Oud San Juan is echt een hele schattige plaats! We hebben rondgeslenterd en rondgekeken. Het is een echte Spaans koloniale stad, met oude kerkjes in de straten en robuuste forten aan het water. Oud en door het water verweerd, met kanonnen op de zee gericht.
20 april 09:15 In de haven – Sint Maarten
We gaan zo aan land, Sint Maarten verkennen. We hebben voor de verandering net ontbeten in de Dining Room, daar was niet veel aan.
10:20 Sint Maarten – Philipsburg
Wij goedkope Hollanders zijn van het schip gaan wandelen naar Philipsburg, niets watertaxi. Het zweet loopt in de bilnaad, maar… wel weer een paar dollars bespaard (!) zucht.
De eerste Antiliaanse die ik op dit eiland ontmoet is extreem lui. We zitten op het strand op een terrasje, ver verwijderd van het barretje waar de drankjes geserveerd worden. Ons drankje kost $1,25, maar om terug te komen met wisselgeld was haar iets te veel moeite. Dus heeft ze het drankje maar verkocht voor 1 dollar per stuk. Leuke plek met uitzicht op de bootjes in de haven. De gigantische cruise schepen op de achtergrond steken er erg schril tegen af.
11:53 Sint Maarten – Marigot
Eindelijk aangekomen in het plaatsje Marigot aan de Franse kant van het eiland. Op het moment lekker aan het bijkomen op een terrasje in de haven met een frisje als verkoeling. De busrit was zeer aangenaam, een klein lokaal minibusje dat ons langs de kant van de straat heeft opgepikt en voor een paar dollar hierheen heeft gebracht. Onderweg wat herkenbare Nederlands verkeersborden gezien.
Verder valt het toch wel een beetje tegen. Het eiland lijkt vooral een groot shopping paradijs voor de vele toeristen van de schepen.
Ik zie twee paloma blanca’s onder de tafel naast ons scharrelen.
Heel leuk om iemand van de bediening te zien in een outfit van exact dezelfde stof als de tafelkleden. Ze is trouwens enorm, deze dame.
18:45 Aan dek
We varen weer. Zojuist Philipsburg achter ons gelaten gezeten op het dek met een cocktail van de dag. Ik ben aardig gekleurd vandaag, zelfs lichtelijk aangebrand. Dat zal vooral gebeurt zijn toen we in Marigot tevergeefs op een busje terug naar Philipsburg stonden te wachten. Uiteindelijk hebben we maar een taxi genomen voor $ 5 pp. Maar die bracht ons voor dat geld dan ook wel helemaal tot aan het schip. Daar hebben we eindelijk bij Johnny Rockets gegeten. Deze nieuwe diner naar ouderwets jaren 50 model is altijd erg druk. Vandaag konden we zo aanschuiven voor een chicken en een BLT sandwich met frietjes en een echte ouderwets volle shake. Toen hebben we ons snel omgekleed en zijn we met de watertaxi naar het strand van Philipsburg gedaan om nog even van de zon en het extreem blauwe water te genieten.
21 april 10:45 St. Thomas – Charlotte Amalie
Charlotte Amalie is stukken leuker dan Philipsburg. Schattige Caribische huisjes met Deense namen. Een stuk schoner ook hier, maar wat hetzelfde is als in Philipsburg zijn de winkels. Winkels vol goedkope rum en souvenirs, petjes, T-shirts, asbakken en nog meer onzin allemaal met de naam van het eiland erop. Maar wat vooral opvalt zijn de juweliers waar onnozele Amerikanen zich te buiten gaan aan diamanten. Die gasten zijn alleen op deze cruise gegaan om te shoppen en te eten natuurlijk.
Straks gaan we met een hele aardige man (althans, hij leek ons heel aardig) op een tour over het eiland en naar het strand. Moet wel mijn benen scheren zie ik.
Stateroom 7297
Ja, die heel aardige man kwam alleen niet meer opdagen op de afgesproken tijd en plaats. Dus toen zijn we maar met Bernard mee gegaan. Bernard is een goed Christen, op de zijkant van zijn busje zien we een prachtige airbrush met een ode aan Jezus.
Het was nog wel even haasten om terug naar het schip te gaan om onze zwemspullen te halen. Maar we hebben en hele leuke tour over dit mooie eiland gemaakt. Al met al een hele leuke dag op St. Thomas.
Weet nu eindelijk waar Blauwbaard vandaan komt..
22 april aan dek 17:15
Kwaak, kwaak, kwaak zeggen de Amerikanen naast me, Kwaak kwaak, kwaak.
Het was een lekker dagje aan boord.. Eerst ontbijt op bed voor we op ons gemak naar het zonnedek zijn gegaan. Hier leek geen bedje meer te vinden, maar we hebben er toch twee bij elkaar gescharreld. Tijdens de belly-flop wedstrijd zijn we gaan lunchen. Bij terugkomst op het dek begon het te regenen. Iedereen verdween van het dek. Wij hebben even over dit immense schip geslenterd tot we vanaf de Dizzy bar op de 14e zagen dat het weer droog was en .. volop bedjes op het dek. Daarom liggen we nu al uren heerlijk op het bovenste plekje van het dek in de zon.
23 april hut – aangemeerd Bahama’s – Nassau 12:00
We zijn rijker dan we dachten, Maik vond in de kluis nog een envelop met 100 dollar. Dat bedrag zijn we gelijk weer kwijt aan de fooi, maar goed ze hebben prima voor ons gezorgd deze week.
14:30 Bahama’s – Paradise Island
We hebben mazzel, we komen aangelopen bij de ferry terug naar Nassau en we mogen gelijk aan boord. Of we ook gelijk vertrekken is natuurlijk nog de vraag. Zojuist het Atlantis hotel van binnen en van buiten bekeken. Dit hotel is mega, mega, mega groot. We waren op zoek naar het aquarium, dat we een keer bij een reisprogramma op tv gezien hadden. Gezien de oppervlakte van dit resort duurt het wel even voor je het gevonden hebt.
Buiten loopt er om het hotel een soort van moderne slotgracht, met bruggetjes richting het kunstmatig aangelegde strand van het hotel. In die gracht zwemmen gigantisch tropische vissen. Binnen in het hotel zijn er grote ramen die een onderwater blik werpen op die gracht. Hier zagen we haaien en gigantische roggen langzaam voorbij glijden, een hypnotisch gezicht.
Zometeen gaan we Nassau verkennen, op zoek naar de koraaltrap van de koningin.
24 april op zee 00:50
De koffers staan buiten, we hebben afscheid genomen van Ron, Velma, Lorne en Alicia.
We hebben heel wat gezellige avonden met ze doorgebracht. Maar nu gaan we de laatste nacht doorbrengen in onze ruime stateroom. Jammer, maar aan alles komt een eind, dus ook aan deze heerlijke cruise.
Morgen mogen we hopelijk om een uur of 9 van boord. De kofferlabels die eerst voor klaar lagen in de hut waren voor 11 uur. Een beetje laat. Tegen de dame van guest relations heb ik gelogen dat we nog helemaal naar Jacksonville moeten rijden. Toen bood ze gele labels aan, of wel een uurtje of 9.
Nooit gedacht dat we zo van deze cruise zouden genieten, maar het was een fantastisch heerlijke week.
Eindelijk aan wal!!
De douane duurde uren…. we waren prima op tijd van het schip af, maar hebben eeuwen in de rij gestaan bij die fucking immigrations.
15:30 Benzinestation ergens ten noorden van Palm Beach
Maik heeft grote moeite om bezine uit de pomp te krijgen. Allereerst moet je vooruit betalen, maar duurt het ook nog wel een tijdje voor je echt benzine uit de pomp krijgt.
Op naar de Florida Turnpike!
Days Inn Orlando 18:15
Zoals gewoonlijk zit ik weer eens op vriendlief te wachten tot hij klaar is om te gaan. Hij moet zijn balschoentjes nog vinden, zijn tandjes nog poetsen en is nu op zoek naar zijn “parfum”.
Vandaag was geen makkelijke dag, we zijn wel 20x verkeerd gereden, meerder afslagen gemist… En de Florida Turnpike was al helemaal een groot en goed bewaard geheim. Dat ding was niet te vinden.
Toen we ‘m eenmaal gevonden hadden was het wel heel erg fijn, een heerlijk rustige brede weg met veel groen.
Ah monsieur is klaar, hij wordt ongeduldig (en ruikt naar teveel aftershave)
25 april 09:20 B-Line
De dag begint goed; Maik is chagrijnig omdat hij teveel betaald heeft voor de entreekaartjes voor Cape Canaveral (bij het motel). En nu staat hij alweer bij een benzine pomp te kloten omdat hij de ‘m niet aan de praat krijgt.
Het ontbijt bij Denny’s was gigantisch. Maik had alleen toast met jam want hij zat nog vol van gisterenavond. We hebben bij Universal Studio’s bij het HardRock cafe gegeten en daarna een flimpje gepakt. Om die reden heeft hij ook beroerd geslapen. Hoop dat het nog een beetje gezellig wordt vandaag.
14:30 Kennedy Space Center
Zojuist de bustoer gedaan naar het Apollo gebouw en Launchpad 39. Nu op naar de shuttle en de spacegarden.
15:35 nog steeds Kennedy Space Center
Maik herhaald alles 5x. Hij heeft nl zijn moeder aan de lijn en die lijkt een beetje hardhorend. Misschien heeft ze last van oorsmeer of is het gewoon een slechte verbinding.
Zometeen gaan we het raketten centrum verlaten terug naar Orlando. Space center was erg leuk. Voor mij herkenning van jaren terug toen ik hier op een studiereis was. Voor Maik allemaal leuke nieuwe dingen om aan te zitten.
Auto
De salvation army was net op de radio met een spotje. Ze vragen of je je oude auto in wil leveren om de daklozen te helpen. In Nederland zijn ze al blij als ze kleding krijgen..
Wat hebben ze hier trouwens met Elton John?, die man is om de haverklap op de radio.
26 april Fort Meyers – Wellesly Inn & Suites 18:30
We pikken nog een laatste zonnetje bij het zwembad terras van ons motel voor deze nacht. We hebben hier een goede deal vind ik : $45,99 voor een ruime 2 pk met koffiemaker, koelkast en magnetron. Gratis ontbijt en internet, het motelletje is net even wat luxer dan de gemiddelde. Zo hebben we een binnen gang en dus een raam waarvan de gordijnen open kunnen zonder dat alle andere motelgaten die over de galerij lopen bij ons naar binnen kunnen kijken.
Leuke dag gehad vandaag. We zijn vroeg vertrokken uit Orlando en na een vet ontbijt (al het eten is vet hier, de puisten op mijn gezicht schieten als paddestoelen uit de grond) zijn we richting Tampa gereden en door naar St. Petersburg. Hier hebben we een culture stop gemaakt bij het Salvador Dali museum voor een begeleide tour. Erg boeiend en ook weer even iets heel anders. We hebben hele mooie werken gezien, enkele met meerdere dubbele bodems waar je uren naar kunt kijken.
De volgende stop was veel minder cultureel, alhoewel een Factory Outlet mall hoort natuurlijk bij de Amerikaanse cultuur zoals klompen bij de onze. We hebben hier bij de mall bij Elleton veel te veel geld uitgegeven, maar wel erg leuke dingen gekocht bij o.a. DKNY, Gap en Banana Republic. We hebben een mooie en praktische handbagage tas op wieltjes gekocht. Maik is zo content met onze aankopen dat hij alle folder over outlets in de nabij omgeving meegenomen heeft en allerlei plannetjes aan het maken is.
Lobby motel 21:30
Ik heb een gigantische knoflook kegel, echt geweldig. We hebben enorm gelachen vanavond. We waren naar downtown Fort Meyers gereden omdat daar volgens de reisgids een straat is met gezellige restaurantjes. Not!
De straat was compleet uitgestorven er waren wel enkele schaars bevolkte bars, maar niets om te eten. Terug in de richting van het motel zijn we gevallen voor het enorme bord langs de kant van de weg met de tekst “Dinner Special Spaghetti with meatballs for $5,99” Hier achter bleek het meest ongezellige Italiaanse restaurant denkbaar schuil te gaan. Wat een bedoening, ongezellig fel licht, interieur uit de jaren 70 en een ober die ook toen zijn hoogtepunt gekend heeft. Maar wat een lekker pizza! Een enorme knoflookbom, dat wel. Dit proef ik morgen tegen lunchtijd nog. Ik had een kleine pizza besteld, maar uiteraard kreeg ik iets dat in de verste verte niet door kon gaan voor klein. We hebben meer dan de helft meegenomen. Maik denkt dat hij vannacht nog een stukje op wil warmen in de magnetron.
Die Duitsers moeten opschieten, ik wil internetten. Maik is een nieuwe auto aan het uitzoeken uit een van de gratis krantjes hier. Een Ford? Morgen gaan we zijn huis bezoeken en dat van zijn buurman: Edison. Bijna alles hier in Fort Meyers is trouwens vernoemd naar Edison.
27 april 13:20 Auto vanuit Sanibel
Zojuist een korte strandwandeling genaakt over het schelpenstrand van Sanibel Island voor de kust van Fort Meyers. Een prachtig strand, lekker rustig en nog nooit zoveel schelpen bij elkaar gezien. Nu zitten we weer in de auto met een lekker cd op en winegums onder handbereik.
We zijn de dag begonnen met een bescheiden ontbijtje in ons motel waar we zelf wafels konden maken. Toen naar het winterhuis van Thomas Edison en Henry Ford. Het duurde even voor dat de bejaarde gidsen aan hun tour begonnen, maar was wel een hele leuke tour door de botanische tuin, het laboratorium, langs zijn antieke zwembad en naar zijn huis en gasten verblijf.
Het huis van buurman Ford er direct naast had een schuur waar uiteraard een paar T Ford autootje te zien waren. Het waren beide gave historische huizen in een mooi deel van Fort Meyers aan het water.
Hier op de Causeway terug naar het vasteland vliegen grote pelikanen vlak langs de auto.
Florida City – Fairway Inn 22:40
Heb net mijn nageltjes gelakt, moet eigenlijk mijn benen nog scheren, maar daar heb ik geen zin in. Vanmiddag zijn we met een noodgang door de Everglades gereden over de 41, ofwel de Tamiami trail (die loopt van Tampa naar Miami tot aan Little Havana). Morgen gaan we een stukje terug de Everglades in om ook uit de auto te stappen en het Nationale Park van dichtbij te bekijken. Vandaag was het te laat op de dag en we waren allebei moe.
We hebben bij Gusto’s gegeten, een bar met behoorlijk eten. Vooral de gamba’s waren smakelijk. Het was een geinige bar, met Line dancing en al. Florida City is een gat, meer een verzameling motels en keten restaurants aan een doorgaande weg. Het ligt wel heel strategisch tussen de Everglades en Miami of de weg naar de Keys.
Het motel is het meeste eenvoudige tot nu. We hadden coupon uit een van de boekjes die we meegenomen hebben bij een benzine station. De kamer kost $37,29, het was de enige die nog beschikbaar was in de omgeving.
28 april – 13:50 Papa Joe – Isla Morada
Maik is jarig en aan het plassen bij Papa Joe waar we net geluncht hebben. Het is hier op de Keys erg mooi. De wegen zijn aan beide kanten omgeven door water, helder Caribisch water waar de zon heerlijk overheen straalt. Tijdens het eten hier bij Joe hadden we ook schitterend uitzicht op het immens blauwe water en de grote pelikanen die hopen een hapje van je te krijgen.
We gaan zo onze weg weer vervolgen naar Key West met de raampjes open, een stuk lekkerder dan de airco aan. En dan weer verder op zoek naar brievenbussen om foto’s van te maken. De Keys brievenbussen zijn echt hilarisch, vooral de walrus versie met grote snor is een topper.
Vanmorgen zag het weer er trouwens slecht uit. Grote donkere wolken hingen boven ons toen we op weg gingen naar de Everglades. Gelukkig hebben we het behoorlijk droog gehouden toen we een boardwalk wandeling gemaakt hebben. We hebben enorm veel alligators en prachtige vogels gezien. Veel vogels konden we heel dicht benaderen, ze waren voor de duvel niet bang.
Key West – Knowles House 19:50
Zojuist in mijn badjas van het zonnedek afgedaald en naar onze kamer gegaan. Waar mijn reisgenoot uiteraard direct de Tv aangezet heeft om er in zijn blote kont naar te gaan liggen kijken. Maar hé, het is zijn feestje vandaag!
Het B&B adresje is ontzettend leuk, echt heel iets ander dan de motels van de afgelopen 4 nachten.
Het is een ouderwets huis met een echte veranda. Les, een van de eigenaren, heeft ons eerst uitgelegd hoe alle deurknoppen werken (!), waar de kat des huizes wel en niet heen mag, hoe de jacuzzi werkt en meer. Onze kamer is precies zoals ik op internet gezien had. De Franse kamer, een piepklein kamertje met wit blauwe inrichting en bloemetjes dessin. De badkamer is bijna even groot als de hele kamer. Het was ook wel even zoeken naar een plaats om onze koffer te stallen.
22:30 Key West – Knowles House 22:30
We hebben heerlijk gegeten net op Maik zijn 32e verjaardag in Cafe Med hier om de hoek. Het was op aanraden van onze gastheren en terecht, het was zeer, zeer smakelijk, zeker voor Amerikaanse begrippen. We zaten buiten op het terras van dit prettige restaurant Maik was blij met zijn cadeau, een mooi horloge.
Key West is echt ontzettend leuk! We hebben net door de straatjes hier in de buurt gelopen en overval staan van die schattige ouderwetse “Conch” huizen. Houten huizen in Keys stijl, vaak in lichte kleuren geschilderd met een veranda en erg goed onderhouden.
Bij sommige wappert trots de Amerikaanse vlag, bij anderen de eigen Key West Conch Republic vlag.
29 april 09:07 Key West – Knowles House
Maik staat nog onder de douche, het lijkt uren te duren. Ik ben al helemaal klaar om te gaan ontbijten hier beneden in de kleine tuin en dan Key West te gaan verkennen. Ik heb zin om alle huisjes te bekijken en te fotograferen. En om op zoek te gaan naar het huis van Hemmingway, de vuurtoren en een leuk adresje om een bakje koffie te doen.
Het lijkt me wel fijn om vanmiddag nog wat te relaxen in de zon, liefst op het strand. Eens even kijken of ik Maik zo gek kan krijgen.
14:30 Key West – Fort Zachery Taylor Beach
Vriendlief is hotdogs halen terwijl ik hier op dit heerlijke strand in de half schaduw van enkele pijnbomen lig. Er staat een heerlijk briesje dus het is goed vol te houden. Ik denk dat we de wereld beroemde zonsondergang het Mallory Square aan ons voorbij laten gaan, want ik zie mezelf hier voorlopig nog niet vertrekken.
Vanmorgen zijn we door het stadje gewandeld, we hebben veel foto’s geschoten van de prachtige Conch huizen. Het is echt een ontzettend schattig plaatsje, maar juist om die reden ook erg toeristisch. Erg lag een Royal Caribbean schip in de haven, het torende hoog boven alles uit. Duval street was gelijk vergeven van de Cruise passagiers. Nog geen week geleden hoorden wij ook bij dat “soort volk”… 😉
Ah daar komt mijn hete hond met zuurkool. Maik zal wel pijnlijke pootjes hebben van dat hete zand, want zijn slippers liggen nog hier.
00:15 Key West – Knowles House
We gaan zo lekker slapen. We hebben heerlijk gegeten bij Michaels. Het restaurant zag er niet bijzonder uit, meer een soort ontbijtruimte en er was een zeer luidruchtig tafeltje met verkopers, maar het eten was echt heel goed.
Zojuist hebben we al het folder materiaal van de afgelopen dagen uitgezocht, dat scheelt weer een hoop gesleep.
30 april 09:27 Key West – Knowles House
We moeten vandaag om 11:00 uur de kamer verlaten. Maik staat het bad leeg te hozen, want dat loopt niet meer door. Als ik ook gedoucht ben gaan we de koffers pakken, ontbijten en nog even een paar uurtjes op het zonneterras zitten tot het tijd is Key West te verlaten. We vliegen pas om 23:50, maar het is nog een pokke-eind rijden naar Miami en we moeten uiteraard de auto ook nog inleveren.
16:00 Key Largo – KFC
We hebben bijna de Keys verlaten. Ik zou graag foto’s willen maken van de stamgasten van dit soort tenten. Er komt er weer eentje voor het raam voorbij. Zijn enorme buik lijkt hem voor te stuwen terwijl zijn mini vrouwtje hem op de voeten volgt. Hij is hier in een gigantische truk zonder oplegger aan komen rijden. Ah daar komt nog een portret aan, hij takelt zichzelf uit een veel te lage sport auto en slentert met een bandana om zijn lange vette haar naar binnen.
Ik kijk er niet echt naar uit om naar huis te gaan en al helemaal niet om straks 10 uur als een sardientje opgevouwen te zitten in een Martinair toestel.
21:20 Miami airport
Ik zit in de smakelijke lucht van Cinnamon buns te wachten op Maik die zich op het toilet aan het omkleden is. We hebben een paar van die cinnamon buns gekocht voor thuis.
Bij het inchecken begrepen we dat de vlucht uit SJO komt en erg vol zit. Jottem
Colowicz 