Lees mee met mijn dagboek
29 juli – Siem Reap – Cambodja – Shadow of Angkor Guesthouse
Brak van de lange reis maar fris gedoucht zitten we op de gezamenlijke veranda van ons guesthouse. Het uitzicht op de rivier is erg rustgevend, dit ondanks alle gebruikelijke Aziatische drukte van brommertjes en tuk-tuks die onder ons over de stoffige straat stuiven. Een gezinnetje is in de bruine rivier aan het zwemmen, het ziet er ontspannen uit, maar zij liever dan ik.
Maik en ik zijn allebei doodop van de lange reis, we zijn van deur tot deur ruim 20 uur onderweg geweest en dat voel ik in al heel mijn lijf en al mijn leden. Maik staat zich 5 minuten na aankomst al in te smeren met antimug, hij claimt al gestoken te zijn.
Mij is het eindelijk gelukt ons kleine wekkertje tevens calculatortje op Bangkok-tijd te zetten, ik vind dat ik vandaag wel weer genoeg gepresteerd heb.
Siem Reap – Shadow of Angkor Guesthouse 15:30
Ik zit op ons eigen terras op mooie doch zeer oncomfortabele hoge stoelen. Net heb ik een paar uur geslapen, maar ben nog steeds kapot. Maik ligt nog.
Het is druk op straat, enorm veel brommertjes en er hangt regen in de lucht.
Hier beneden is een zaakje met een tv en een hele serie stoelen, er zit maar een oud dametje.
Het is sowieso rustig in het stadje, heel weinig toeristen. Vanavond zullen de meeste wel tevoorschijn komen, gedurende dag lopen ze natuurlijk allemaal bij Angkor. Ik vraag me af of de mensen die in die mega 4-5 sterren hotels logeren ook het dorp intrekken, denk het niet. Het is toch een vrij armoedig dorp met een paar verharde wegen een aantal zandpaden.
Ik hoop wel dat ik een beetje bijtrek, de tempels van Angkor zijn geweldig dus die wel ik in een goed humeur en redelijk uitgerust gaan zien. Maar ook het dorp verdient meer dan mijn eerste chagrijnige conclusie dat we maar zo snel mogelijk naar een Thais strand moeten ontstappen.
Veel bedelaars hier, kinderen met snotneuzen die aan je kleding gaan hangen en volwassen die ledematen missen. Tijdens de lunch hebben we een jochie cola gegeven, het blikje nog halfvol. Hij blij, wij ons schuldgevoel gesust. Een oudere vrouw hebben we afgekocht met een springroll, ze at ´m niet op maar borg ´m zorgvuldig op. Wie weet heeft ze er niets aan en wil ze alleen geld of bewaart ze het voor later of voor iemand anders… who knows.
Maik ligt nog steeds te bed, ga zo eens even bij hem kijken.
Onder ons guesthouse zit ook een eettentje, vraag me af of het hierbij hoort, ook maar even de Lonely pakken.
31 juli – Siem Reap – Shadow of Angkor Guesthouse 11:25
Maik vertikt het om mij een pen te geven, dus moet ik met potlood schrijven.
Ik heb een dag overgeslagen, niet alleen in dit dagboek maar ook in dit leven. Ik was namelijk ziek, kotsmisselijk , het begon ´s nachts al. Ik denk dat het voornamelijk oververmoeidheid is die mij op mijn knieën voor de toiletpot deed belanden. Maar na een volle dag in bed(waarvan Maik een groot deel naast me heeft liggen ronken) ben ik weer aardig opgeknapt. Ik zit nu op de gezamenlijke veranda van het guesthouse, hoog op mijn troon met de ventilator op 3. Hedenochtend een vroege start gemaakt, 05:30 op en 06:30 in de auto, maar daar heb ik nog geen spijt van, wel van dit potlood, Jezus wat schrijft dit kut !
Siem Reap – Shadow of Angkor Guesthouse 18:30
Net terug van Angkor Wat, erg wonderschoon !
Vanmorgen zijn we begonnen in de Bayon in Angkor Thom, dat is de tempel met de mysterieus glimlachende gezichten, gezichten die al te zien waren op de zuid toren, de ingang van Angkor Thom (ooit een stad binnen het Angkor-rijk). De weg naar de ingang was versierd met beelden die in een langer rij een gigantische slang vasthielden. Ook hier die mysterieuze glimlachende hoofden.
De Bayon, en dat lees je in alle gidsen, lijkt vanaf een afstandje op een grote stapel stenen, maar zodra je door een van de poorten naar binnengaat zie het een geheel worden. Zeker als je een niveau omhoog gaat, hier kijken van alle kanten de flauw glimlachende reuzen je aan. Alle torens hebben vier zijdes met op iedere zijde een gezicht. Het koste ons weinig moeite om hier als de helft van ons eerste foto rolletje er doorheen te jagen. Na de Bayon zijn we doorgelopen naar de Baphuon, deze tempel is op een grote berg zand gebouwd en verschrikkelijk verzakt. Een groot team o.l.v. Japanners is met kranen en beton bezig de structuur te herstellen, een groot deel van de tempel was dan ook off-limits. Langs de niet zo bijzonder Phimeanakas tempel kwamen we bij het olifantenterras. Dit terras kijkt uit over een groot grasveld en is aan de voorzijde versiert met, jawel, olifanten. Hierop zat destijds de koning uit te kijken over het grote veld waar allerlei wedstrijden en olifanten kunsten vertoond werden.
Hiernaast ligt het terras van de Leprakoning, vreemde naam. Naar verluidt heeft een koning dit terras als dank laten bouwen toen hij genezen was van, jawel, lepra. Bovenop dit terras viel, afgezien van het uitzicht over het veld, niet veel te zien. Maar beneden waren de muren rijk versierd met menselijk afbeeldingen. Een fluitist zat in een smalle gang met geweldig akoestiek een prachtig stukje muziek te spelen.
Onze auto met chauffeur bracht ons in de comfort van de airco een paar honderd meter verderop naar alweer een tempel, Thommanon. Op zich een geinig tempeltje, maar niets vergeleken met wat we die ochtend alleen al gezien hadden
Ook de volgende, Ta Keo, blonk niet uit in pracht en praal maar was bijzonder hoog, volgens ons gidsje 22 meter, volgens Maik veel hoger. We hebben beide de klim naar boven gemaakt over steile trappen die niets meer zijn dan stapels grote afgeplatte stenen. Eenmaal boven was het heerlijk om in de schaduw te zitten met een briesje in de rug en schitterend uitzicht over de omringende jungle.
Ik ben als eerste naar beneden gegaan om Maik zijn afdaling te filmen.
Het was pas een uur of 10 in de ochtend, maar zo ontzettend warm dat we het wel weer even gehad hadden. De chauffeur heeft ons teruggebracht naar ons guesthouse voor een zeer vroege lunch, samosa´s. Toen nog even naar de kamer om de spullen te dumpen en gelijk door naar de markt. We hadden hier bij een eerder kort bezoek al hele mooie stoffen gezien, stof zoals we ook ooit in Laos gekocht hebben, dit keer alleen groot genoeg als sprei voor een tweepersoonsbed. Na veel kijken en onderhandelen hebben we er een gevonden in een beetje dezelfde kleur als de slaapkamer. Onze eerste aankoop is binnen.
We hadden beter geen tukkie kunnen doen, want toen we om 14.00uur wakker werden waren we allebei weer gebroken en de tempel der tempels, Angkor Wat, stond nog op het program.
We kwamen aan op de hitte van de dag, een uurtje of drie. En zijn dan ook eerst van schaduw naar schaduw gesloft. Toen we over de slotgracht waren en door de eerste poort zagen we de tempel in al zijn grootsheid en glorie. Het complex is mega groot. Na een wandeling over de avenue kwamen we in het hart van het complex, de tempel zelf.
Hierbinnen hebben we een beetje rondgedwaald tot we op het bovenst niveau geklommen waren, hier was het uitzicht adembenemend. We keken uit over de tempel en de jungle. Een heerlijk briesje heeft ons hier wel een tijdje weten te houden. De tempel is rijk versiert, niet zo groot en overduidelijk als de gezichten van Bayon, maar kleine gedetailleerde versieringen over de hele oppervlakte. We hebben zeker meer dan 2 uur rondgekeken en toen we net buiten de tempel maar nog wel binnen de buitenste muren een drankje aan het drinken waren begon het zo gigantisch te plenzen dat weer snel naar binnen gerend zijn. Wel met een bus vol luidruchtige Koreanen in onze kielzog.
De zonsondergang hebben we, toen het weer droog was, vanaf de rand van de slotgracht gadegeslagen.
Morgen gaan we om 05:00 uur met een brommer riksja op stap voor de zonsopkomst, nu 21:30 lekker slapen.
1 augustus Siem Reap – Shadow of Angkor Guesthouse 04:30
Zojuist stond er een alleraardigste Cambodjaan op onze deur te kloppen, wakker worden: we gaan over een half uur richting Angkor voor de zonsopkomst. Maik is al gedoucht en ik ga ook maar een poging wagen.
Siem Reap, lokaal restaurantje 13:10
Ik zit in een restaurantje op onze springrolls te wachten. De fan boven mijn hoofd waait mijn net gewassen haar droog en zorgt voor de nodige verkoeling. Onontbeerlijk in deze hitte, in de zon wordt je als een hamburger aan beide kanten bruin gebakken.
Die zon hebben we vanmorgen op zien komen achter de mighty Angkor Wat, bijzonder vooral ook de aankomst in het stikke-donker. Tientallen brommertjes en brommer riksja´s kwamen in het donker aangereden, toch was het niet echt druk. Het laatste beetje duisternis waar we in liepen over de brug naar Angkor maakten de tempel nog even mysterieuzer dan ze in volle zon al was.
Eenmaal binnen de muren zijn we tot halverwege de avenue gelopen en rechts ervan op de trappen van de bibliotheek gaan zitten om de zon achter de tempel op te zien komen.
Vanwege de bewolking viel de zonsopkomst een klein beetje tegen, geen oh´s en ah´s.
De Ta Prohm tempel daarentegen was zeer spectaculair. Deze tempel wordt ook wel de Jungle tempel genoemd, dit omdat dit een van de weinig zoniet enige tempels is die men grotendeels in de staat gelaten heeft waarin men ze aangetroffen heeft. Gigantische bomen groeien op of over muren heen, metersdikke wortels lopen door gebouwen heen en overal groeien tropische planten. Er hangt een beetje mystieke sfeer en het ruikt er vochtig zoals in de Hortus. Wat het bijzonder maakte voor ons was dat we als allereerste die dag binnenkwamen en dat ook lange tijd bleven. We hebben zeker 2 uur rondgewandeld en tientallen foto´s gemaakt zonder ook maar iemand tegen te komen.
Na een vet ontbijtje buiten de muren van Ta Phrom zijn we naar de Preah Khan gegaan, dit klooster lijkt in stijl veel op de Ta Phrom. Het heeft alleen veel meer gebouwen en ook veel meer functies gekend als Ta Phrom. Ook is dit complex in restauratie en dus niet overwoekerd door de jungle.
Siem Reap – Shadow of Angkor Guesthouse 18:45
We zijn uitgetempelt, de boottickets voor morgen naar Phnom Pen zijn geboekt en de tas wordt later vanavond gepakt.
Vanmiddag hebben we een brommer riksja man bereid gevonden ons voor $ 7,00 naar de Banteay Srei tempel te brengen. Dit prachtige tempeltje ligt op zo´n 32 km van Siem Reap en daar doet zo´n karretje dus ruim een uur over. Wel een hele leuke rit door kleine dorpjes en rijstvelden. Banteay Srei is wonderschoon, het complex is heel klein, maar o zo mooi. Alle oppervlaktes zijn ontzettend rijk en gedetailleerd versierd. Men noemt dit ook wel de vrouwentempel vanuit de overtuiging dat iets van dergelijke schoonheid alleen door een vrouw gecreëerd kan zijn. Doordat het tempeltje heel klein is kan je, ook al besteed je aandacht aan ieder detail, hier nooit heel veel tijd doorbrengen.
Op de terugweg zijn we nog even gestopt bij de Banteay Kdei. Deze tempel begon weer met een mooie poort versierd met de bekende grote gezichten van eerder in Angkor Thom. Binnen in de tempels zagen we niets nieuws meer, deze leek veel op de tempels die we al eerder gezien hadden. Alhoewel een paar grazende koeien wel weer nieuw was.
Bij de uitgang begon een inmiddels bekend ritueel, we werden belaagd door een groep meisjes die ons een koud drankje of een souvenir wilde verkopen. “ you want cold drink, sir ?”, “ you buy bracelet madam, 20 for 1 dollaaar” . Het ging er hier hard aan toe, als we niets van ze zouden kopen zouden ze gaan huilen of erger nog in het tegenover de tempel gelegen meer springen. Het hele pad tot aan het meer bleven ze aan ons kleven en toen we inderdaad twee blikjes Coke afnamen (“ okeee, 2 for 1 dollaaar” ) bij 2 van de meisjes was de rest ontroostbaar. Een bleef mij met een diep triest gezicht achtervolgen en maar herhalen dat het niet eerlijk was, zij had mij immers eerst gezien.
Siem Reap – Shadow of Angkor Guesthouse 21:20
Er zit een krekel of iets dergelijks in de badkamer verschrikkelijk te tsjilpen. Waarschijnlijk zit´ie vast in een of ander aan- of afvoer kanaal en probeert ´ie zich een weg naar buiten te tsjilpen. Dat wordt gezellig vannacht.
2 augustus – Phnom Penh, Okay guesthouse 13:45
Het was een vogel, geen krekel en het arme schaap heeft me de halve nacht wakker gehouden met z´n gejammer: We denken dat hij in het ventilatie kanaal vastzat, we konden hem niet zien zitten, laat staan redden.
Wij zelf zouden ook niet te redden geweest zijn als dat bootje wat ons hierheen bracht zou kapseizen. Af en toe helde het heel erg over, maar we zijn gelukkig droog aangekomen en onze tassen ook. Toen we aan boord zaten zagen we een tas in het water donderen, dan baal je. Doordat we beneden zaten was het prima te doen, op het dak zaten al die langharige ongewassen klaplopers te bakken in de verschrikkelijk hete zon terwijl de wind en het vunzige rivierwater ze om de oren sloeg, dat kan nooit een fijne ervaring geweest zijn. Toch kwamen sommige van die types half ontkleed zwaar verwaait naar beneden om een saffie te roken met een blik in hun ogen alsof ze het daarboven reuze naar hun zin hadden, avontuur !
Ik vond het trouwens een zeer ranzig haventje waar we vanmorgen uit de minibus gezet werden, alles zag er zwart van de smeer en de diesel en over zwerfvuil kon je al niet meer spreken, het lag op iedere centimeter grond en zag geen kans meer te zwerven. Toen het minibusje openzwaaide kwamen allerlei vrouwtjes met een campingtafeltje voor zich uitgedragen op ons af om ons baguettes met la vache qui rit te verkopen. Door het aanzicht van de omgeving had ik echter geen eetlust meer.
Met een veel te zwaar beladen schuitje werden we vervolgens de rivier afgevaren, tussen de woonboten door naar het meer waar de supersnelle speedboot op ons lag te wachten. Zoals gewoonlijk waren er veel meer kaartjes verkocht dan zitplaatsen aanwezig, vandaar ook dat het dak drukbezet was.
In de haven van Phnom Pen hier werden we als door een zwerm bijen belaagd door moto-rijders die of alleen zichzelf of een combinatie met een guesthouse in de aanbieding hadden. Wij zijn achterop gestapt bij de jongens van het Okay guesthouse. Zij werken niet voor het guesthouse maar hopen dat ze door hun goede zorg vaste klanten van je maken voor ritjes door de stad. Onze kamer heeft geen warm water, wel een raam, 2 fans, een airco, een badkamer en een schreeuwende baby bij de buren, dat alles voor slechts $7,00.
Straks gaan we naar het Nationaal Museum en Maik wil naar de markt, bij voorkeur de Russische markt.
Phnom Penh, Okay guesthouse 22:00
Ik hoop dat we hier geen last hebben van bedbugs er zit namelijk al een verdacht rijtje bultjes op mijn arm. Net lekker thais gegeten bij een heel sfeervol tentje.
3 augustus – Phnom Penh, Okay guesthouse 07:10
Geen bedbugs, althans ik kan niet meer bultjes ontdekken. Wel heb ik een dikke opgezette ringvinger aan mijn linkerhand, hier ben ik een paar dagen geleden op eigenaardige wijze door een onbekend insect gestoken. Maik staat te jodelen onder de douche, niet van plezier maar van de kou.
Phnom Penh, Zilveren Pagode 09:45
Het is aardig bewolkt vandaag, godzijdank want ook nu loopt het zweet al in stromen over mijn rug richting bilnaad. We zitten op de rand van de omheining van de zilveren Pagode, achter ons een muur met mooie schilderingen die uiteraard allerlei fantastische religieuze verhalen uitbeelden. Volgens Maik zitten er ook kogelgaten in de muur.
De Zilveren Pagode staat vol met glazen vitrines met veel kostbare prullaria (buddha beelden, snuifdozen, kammetjes en nog veel meer). De vloer is grotendeels met kleden bedekt waaronder de zilveren tegels liggen waar de pagode zijn naam aan dankt. In alle hoeken staan ventilatoren die het enigszins draaglijk maken om al het moois binnen te bekijken.
Op de binnenplaats hiernaast zijn we ons bezoek begonnen en vindt je het koninklijk paleis. Koning Sihanouk woont hier nog gewoon met zijn familie, dus grote delen zijn dan ook off-limits. Eer staat een curieus gebouw naast de troonzaal, een klein paviljoentje volledig van ijzer en onmiskenbaar Frans. Door Napoleon III geschonken aan de Cambodjaanse koning, heel apart.
Phnom Penh, Okay guesthouse 13:30
Op de Russische markt een schitterende Chinese pot gekocht, met deksel. Het mag een klein wonder heten als deze ongeschonden Amsterdam gaat halen. Maar wie niet waagt..
Verder hebben we een leuk koper plaatje gekocht met Buddha afbeelding, een zwart opium potje gemaakt van bot en Maik heeft twee Cambodja T-shirts gekocht, allemaal leuk, leuk, leuk. We hebben nog een koud drankje genuttigd op de markt, de koffie zag er daar ook erg goed uit, maar we waren er te dorstig voor.
Zo meteen naar het Toul Sleng museum en dat is ongetwijfeld niet leuk, leuk, leuk. Eerder een diep tragische aangelegenheid, we gaan het ervaren
Phnom Penh, Okay guesthouse 18:05
De koffie met gecondenseerde melk is lekker, zeker nu de regen niet zo zachtjes tegen het zolderraam tikt. De straten van Phnom Penh staan blank, de regen begon toen wij net in het Toul Sleng museum aangekomen waren en bij de film zaten. De regen heeft sindsdien af en toe een beetje in kracht afgenomen maar het komt nog steeds met bakken uit de hemel en dan zeggen ze nog wel dat die tropische buitjes zo over zijn.
Het museum was gruwelijk, confronterend en griezelig. De verhalen van de slachtoffers waren schrijnend. Maar ook de restanten van de oude gevangenis, bijna alles is hier gelaten zoals aangetroffen door de Vietnamesen die uiteindelijk Phnom Penh “bevrijd” hebben. Van de ca 20.000 mensen die in deze gevangenis gevangen gezeten hebben, hebben slechts 7 mensen het overleefd. De schilderijen van de martelingen zijn bijna te gruwelijk om te bekijken, zeker ook omdat bij een flink aantal het oorspronkelijk martelwerktuig ernaast geëxposeerd staat. De cellen ben ik met moeite ingegaan, alles ziet er zo gruwelijk uit alsof het nog gewoon in gebruik is.
Onze moto-rijders zouden ons om half vier weer ophalen, maar het verbaasde ons geenszins dat er niet stonden. De ingang was inmiddels veranderd in een snel stromende bruine rivier en de lucht bleef akelig donker. We hebben onder een afdak gewacht, gewacht en gewacht op een soort van opklaring maar het zat er niet in. Uiteindelijk zijn we bij een brommer riksja achterin gestapt, dat leek ons de enige manier om droog over te komen. Niet dat wij van suiker zijn, maar onze camera´s wel. Die flapdrol van een chauffeur wist precies de straatjes uit te zoeken waar het water tot aan je middel komt. Hierdoor duurde de terugreis stukken langer dan nodig was, maar was wel weer een leuke ervaring en het was goed foto´s en film maken.
Hier in ons guesthouse lijkt het wel een Holland House, het aantal Nederlanders in Cambodja heeft schrikbarende aantallen aangenomen. Op eerder reizen kwamen we altijd voldoende landgenoten tegen, maar ook grote concentraties Duitsers, Israëli´s, Engelsen,you name it. Maar hier in deze voormalige Franse kolonie in Indochine overtreffen de kaaskoppen zelf het aantal Fransen. Ik heb even geteld, er zitten hier 21 buitenlanders, waarvan 9 geïdentificeerde landgenoten.
Maik zit inmiddels helemaal in de film, Sphere geloof ik, ik ga me er ook maar eens in verdiepen.
4 augustus – Phnom Penh, Okay Guesthouse 11:15
Mijn hemdje hangt over de rand van mijn bed te drogen, we hebben net voor de laatste keer door de stad gewandeld en liters zweet geproduceerd.
Halverwege Phnom Pen en Sihanoukville 14:30
Net de verplichte plas, eet en drink pauze achter de rug en de chauffeur toetert ten teken dat we weer gaan. Het bij-rijdertje heeft een fout spelprogramma op de video opgezet.
Vlak voor de stop heeft een jongetje in de bus gepist, in volledige wetenschap en met toestemming van de chauffeur..
We rijden, wie heeft er een doerian mee de bus ingenomen ?
Sihanoukville, Serendipity beach, Coasters Bungalows 18:30
We hebben een prachtige hut gevonden met een schitterend uitzicht over zee. De rasechte pessimist in mij heeft echter al twee zaken kunnen bedenken die pret kunnen drukken 1. het blijft slecht weer, sterker nog we krijgen nog veel meer regen en daar is dat pittoreske rieten dakje niet tegen bestand. 2. die rare berg in de hoek van de kamer die Maik afdeed als een termietenheuvel is eigenlijk een wespennest…. Hmm.
Maar goed ik probeer positief te denken, morgen stralend mooi weer, lekker luieren op het strand met een boekje en verder genieten van dit geweldig uitzicht over zee.
We hadden voor we dit troffen al een kamer in het Lucky guesthouse, we werden namelijk al op het busstation opgehaald door een lokale moto-rijder, een bekende van een van onze moto rijders uit Phnom Penh. En hij bracht ons langs een paar guesthouses, geen van allen aan zee. Bij een van de guesthouses, het dichtst bij zee zij we toch gebleven en gelijk het strand opgegaan om de buurt te verkennen. Helemaal aan het eind van het strand vonden we hutjes tegen heuvel opgebouwd,even vragen en ja hoor ze hadden wat vrij $ 15.00 voor 2 bedden en $ 10.00 voor een hut met een bed, we hebben voor de laatste gekozen, erg relaxt. Maar ja die wespen….
Het vorige guesthouse hebben we trouwens afgekocht met $ 2.00 toen we met alweer een nieuwe moto-rijder onze tassen gingen halen.
5 augustus – Sihanoukville, Coasters Bungalows 09:00
Wolken, wolken, overal waar ik kijk wolken, maar (nog) geen regen en (nog) geen wespen. Beneden op het strand heeft Maik zich in een strandstoel neergevlijd, in afwachting van de koffie die hij is gaan halen neem ik aan. Ah er komt al iemand aangelopen om hem iets te verkopen, ze gaat even gezellig naast hem zitten. Vraag me af hoe lang het duurt voor ze erachter komt dat íe zijn tanden niet gepoetst heeft. He nu zwaait ze naar mij, kennen wij elkaar ? De buren in het hutje schuin onder ons worden ook wakker. Maik ligt heftig nee te schudden hier beneden en het Cambodjaanse meisje blijft hem maar al haar waar aanprijzen, zakjes chips zo te zien.
De eigenaar van deze tent is met zijn twee honden aan het spelen, 2 herders en 2 echte Cambodjaanse vuilnisbakkies, ze dragen allemaal een riem dus ze zullen hier wel horen.
Sihanoukville, Coasters Bungalows 12:00
Zo´n 2.5 uur geleden is het gaan regenen en jawel hoor het regent nog steeds. Ik heb inmiddels koffie gedronken, mijn tanden gepoetst en samen met Maik en kwartiertje van onze film bekeken op de camera, dat was het wel zo´n beetje. Optimistje Maik ziet een opklaring aankomen, ik kan er hooguit lichte wolken in zien, geen zon, maar misschien ook geen regen. We moeten douchen als we nog wat van plan zijn maar we kunnen ons er allebei niet toe zetten.
Sihanoukville, Coasters Bungalows 21:50
Net Tarzan ontmoet, we lagen heerlijk bij Uncle Bob in een ligstoel aan het strand van een biertje te genieten toen een klein Cambodjaans manneke naast ons kwam liggen en in de boom bleef wijzen naar een vleermuis. Voor we er erg in hadden klom het knaapje op de boomstam en zat rap, rap, rap bovenin en verdween uit zicht in de toppen van de boom. Hij bleef vervolgens even zitten klom toen weer een stukje naar benenden om via een andere tak een andere route omhoog te kiezen, weer verdween hij in het gebladerte en uit het zicht. Erg wonderlijk en uitermate fascinerend.
Maik maakt de kas op en we hebben het denk ik heel aardig gedaan vandaag, het was butweer dus we hebben tot een uur of een op ons balkonnetje rondgehangen en zijn toen achterop een brommertje gestapt richting het dorpje. Het plaatsje stelt geen zak voor en zou menigeen op een strandvakantie in een regelrechte depressie doen belanden. Maar het is wel de plek voor een boodschapje en even internetten. We hebben bij de Starfish bakery heerlijk brood en scone gegeten: Starfish is een project dat op kleinschalige wijze Cambodjanen helpt die met hun problemen bij geen andere instantie terecht kunnen.
Toen we weer terug waren op het strand was het inmiddels droog en hebben we lekker op de strandstoelen hiervoor gelegen en met die verkopende kinderen gebabbeld en spelletjes gespeelt,. We hebben maar wat armbandjes van ze gekocht, voor een habbekrats (ca $0,25), maar zij toch weer wat verkocht.
Vanmiddag had ik in het dorp al aan zien staan dat er bij de Bamboo Light bar hier op dinsdag en vrijdag een all-you-can-eat-buffet is en op het strand hoorde ik mensen er ook over spreken. Het was een zeer goede keus, een buffet met Sri Lankaanse curry, samosa´s , dahl en meer van dat soort heerlijkheden. Gelukkig was het ook nog een gezellig verlicht en draaide men lekkere muziek, dus we waren weer eens echt een avondje uit.
Maik hoort een helikopter, zeker happy pizza gegeten.
We hebben de avond hier afgesloten met een Lao biertje op het door de maanverlichte strand voor bij de bar van Uncle Bob. Zo meteen een schietgebedje doen voor zonneschijn morgen en dan maar hopen op een mooie dag. In de badkamer zit trouwens een bange kikker.
6 augustus – Sihanoukville, Coasters Bungalows 08:45
Het weer ziet er redelijk uit, het is droog, het is warm en de zee lijkt wel kalmer dan gisteren. Als ik die donkere wolken in de verte negeer zou ik kunnen denken dat we een goede dag tegemoet gaan. Ons ontbijt bestaat zo meteen uit heerlijk Cambodjaanse koffie met gecondenseerde melk en die is Maik nu aan het halen. Daarbij hebben we bananen en brownie koeken (waarvan we nog even moeten inspecteren of de mieren ons niet voor geweest zijn).
7 augustus – Middle of Nowhere 10:40
Zojuist ons 2e pondje over de rivier gehad, de weg is slecht. De eerste 50 kilometer waren prima over de weg die we ook naar Sihanoukville genomen hadden, maar de rest is tot nu toe een onverharde rode modderweg met zo om de 1.5 a 2 uur een rivier waar we met een ouderwets gammel pondje overheen moeten.
Er is een vreemdeling met een zakenmannen koffertje ingestapt, we gaan weer.
Boot naar Ko Chang – Thailand 17:15
Zojuist bijna de motor van een jumbo opgeblazen door op top snelheid van Trat naar de haven scheuren voor de laatste boot van de dag. Met piepende banden werden we hier aan de pier afgeleverd en nu zijn we dan op weg naar het paradijselijke Ko Chang. Ik zit lekker in het zonnetje en dat doet me goed na al die regen op Sihanoukville.
Ko Chang, Khlong Phrao Beach, KP bungalows 21:00
Basic krijgt weer een heel nieuwe inhoud sinds we deze “bungalow” onder ogen gekomen zijn. Hij kost ons ook maar 150 baht dus wat wil je dan. Nou, morgen iets anders zoeken en dan maar meer betalen. We hebben een hut aan het strand zonder de badkamer (de hutten met badkamer worden momenteel gerenoveerd). Het matras ligt op de grond met een ranzige klamboe erboven, dat is de hele inrichting van de hut. Toiletteren doen we de algemene ruimtes achter het restaurant. Het toilet is er een van de hurkvariant met een grote betonnen bak doorspoelwater ernaast, tot zover bekend en best ok. Maar er is dus geen douche, wassen doet men ook vanuit een betonnen bak met een plastic kommetje en snel want het stikt er van de muggen. Het is best schoon water maar na zo´n lange dag reizen is een douche (koud of warm) gewoon heel aangenaam. Morgen gaan we dus op zoek naar iets meer comfort.
Maik heeft koppijn en ik een gekneusde kleine teen, als je daar bijna 12 uur reizen bij optelt zonder een lekkere douche als beloning dan krijg je geen goede combinatie en we zijn dan ook niet meer zo aangenaam tegen elkaar.
Mijn voeten stinken zoals ze nog nooit gestonken hebben. Ik ga maar eens onder die ranzige klamboe kruipen en naast mijn kleffe chagerijntje liggen. Het terrasje is overigens heel ok, daar zit ik nu in het donker met uitzicht op door de maan verlichtte bulderende zee.
8 augustus – Ko Chang, KP bungalows 08:45
Ik heb Maik over kunnen halen om nog een nachtje hier te blijven, het matras op de grond viel reuze mee, de klamboe was groot genoeg om niet aan te hoeven raken, en toen later op de avond er een briesje opstak hebben we heerlijk kunnen slapen. Het sanitair blijft behelpen, maar het uitzicht dat we hebben als we ´s morgens de hut opendoen maakt een heleboel goed. Ik heb ook helemaal geen zin om weer met die gigantische rugzak op stap te gaan.
Ko Chang, KP bungalows 11:00
Net even de zee in geweest, lekker en daarna gelijk door naar de “badkamer”, lekker fris water over mijn kop gegooid, jammer dat, dat hok zo ranzig is als een varkenskot. Straks even langs het strand wandelen.
9 augustus – Ko Chang, Kai Bea Beach, KB restaurant 15:05
Eindelijk weer schoon, ik voel me fris, ik voel me extreem fris. We hebben vanmorgen KP bungalows verlaten om te gaan shoppen, naar de bank te gaan en uit te kijken naar een andere accommodatie. Er kwam geen jumbo aan toen we eenmaal de weg bereikt hadden, dus besloten we maar vast in de juiste richting te gaan lopen. Het duurde niet lang of we kregen een lift aangeboden van een Engels Iraniër die als 6 jaar in Thailand woonde, aardige vent. Hij gaf ons de tip om bij Kai Bea beach te gaan kijken en hier hebben we inderdaad een heerlijke bungalow gevonden, direct aan het strand.
Mooi ingericht, überhaupt ingericht, met een hele nette badkamer met warm water en… airco. Een luxe die we onszelf eigenlijk eerst niet gunde, maar na twee nachten op de matras op de grond en wassen bij de van muggen vergeven varkenstrog is het toch wel erg lekker. Iets minder “back to nature” en veel meer comfort. Ah, mijn sandwich is gearriveerd.
Ik ben net even wezen poepen en Maik heeft gelijk van de gelegenheid gebruik gemaakt om nog een omelet te bestellen.
Ko Chang, restaurant van Kai Bea Beach Bungalows 19:55
We zitten op het strand aan een tafeltje met kaarslicht en een grote Chang bier. We gaan zo iets van BBQ eten, Maik zag het eerst niet zo zitten, maar hij wil mij graag een plezier doen.
In eerste instantie hadden ze geen tafel op het strand meer beschikbaar, alleen nog binnen onder de TL balken, maar speciaal voor ons is er een tafeltje op het strand geplaatst, een kaarsje erbij, perfect, zo wordt het nog bijna romantisch ook.
We hebben geschranst, mega geschranst: gamba´s, maïskolven, aardappels, mosselen en kip van de barbecue met een heerlijk biertje erbij : heerlijk.
10 augustus – Ko Chang, Kai Bea Beach Bungalows 13:50
Goed geslagen vannacht in een echt bed, de koffie vanochtend was wat minder maar al met al een zeer goede ochtend. Blijf mezelf wel steeds bezeren, ik zat net weer met mijn linkerarm (rond de elleboog) klem in het wasrek, toen ik mijzelf vrij worstelde viel dat houten rek op mijn voet. Resultaat een schaafwond op mijn voet en een pijnlijke, binnenkort blauwe, elleboog. Verder wordt ik heel vaak door muggen gestoken, veel vaker dan ik gewend ben. Vanmorgen mijn Elizabeth George uitgelezen en nu nog geen zin in alweer een nieuw boek. Maik wil niet langs het strand wandelen, wel lunchen uiteraard.
Zojuist kwamen de Belgen voorbij wandelen, de enige ander gasten van KP bungalows toen wij daar logeerden.
Ko Chang, Kai Bea Beach Bungalows 16:00
Maik ligt op ons bed met een ouwe Thaise tante op zijn rug, zij heeft maar een paar tanden in haar mond. Dat grapje gaat hem 200 baht kosten. Ik wil ook wel een massage, maar later nu ben ik bezweet en ik heb vieze voeten.
De koffie die we vanmiddag gedronken hebben was erg lekker. Vanuit de jumbo naar hier had ik al een bord gezien waarop men echte koffie adverteerde. En het was echte Thaise koffie arabica. Maik ging voor een latte, en ik heb mijzelf getrakteerd op een ice mocha, jammie, jammie.
Ko Chang, Kai Bea Beach Bungalows 21:30
We hebben een bar ontdekt hier voorbij het haventje waar men Martini schenkt. Dus voor het avondeten hebben wij een lekker zoete Martini genomen. De bar was duidelijk in handen van Farangs, er zaten ook alleen maar bleekneuzen, geen backpakkers, meer farangs die hier op het eiland een zaakje opgezet hebben.
Na het internetten zijn we verder langs de hoofdweg gewandeld en hebben we masaman curry en prawn tempura gegeten. Het was beide erg lekker maar de prawns kregen we niet allemaal op en dus hebben we wat over was meegenomen om aan de strandhonden te voeren. Maar dan zul je net zien, de hele weg terug naar onze bungalow geen hond te zien, letterlijk. Wel zagen we onderweg naar het strand op het zandpad gigantische vrachtwagens bezig om aarde te dumpen bij een eendenvijver, het zag er zo in het donker allemaal behoorlijk illegaal uit. Waarschijnlijk weer wat nationale park grond afgegraven.
Jezus wat stinkt het hier, Maik heeft net weer zitten bouten.
11 augustus – Ko Chang, Kai Bea Beach Bungalows 10:15
Maik mag wel eens even opschieten, ik ben helemaal klaar voor een dagje brommeren vooraf gegaan door een onbijt met echte koffie bij onze vriend verderop.
Ko Chang, Dan Mai Seafood restaurant 12:25
We hebben een brommer meegekregen die het niet helemaal goed doet. Hij heeft ons naar een restaurantje aan de oostkust gebracht waar we aan het water zitten waar de krab en de gamba´s zo uitgevist worden om te serveren. Of we hier weer weg komen met die brommer is een tweede, hij heeft een hoop moeite met starten.
Ko Chang – Bang Bao 14:30
Op het zuidelijke puntje van het eiland ligt dit plaatsje, helemaal gebouwd op een pier in het water. (Maik is lichtelijk teleurgesteld dat de pier van beton is alsof hij betaald heeft om een houten palen dorp te gaan bezichtigen.) Ik vindt het prachtig zo, we zitten op een terras aan het water in een heerlijk briesje en zojuist is mijn fruitsalade en banana shake gearriveerd.
Ko Chang – Klong Plu Waterfall 17:00
Prachtig hier, midden in het regenwoud met de voetjes in het koele water van de waterval. Dit eiland is zeer tropisch groen, 80% van het eiland is beschermd nationaal park. In het water zwemmen allemaal kleine visjes, niet van die zuigvisjes die we ooit aan onze benen hadden hangen bij de Erawan watervallen. Maik gaat de vakantieman een brief schrijven, het kost maar liefst 200 baht entree voor de waterval en dan nog een 5 baht om je brommer te mogen stallen.
12 augustus – Ko Chang, Kai Bea Beach Bungalows 08:45
Vanavond volle maan, als de bewolking tenminste minder wordt. De temperatuur is zeer aangenaam alleen het lukt de zon niet echt om door te breken.
Ko Chang, KB restaurant 13:55
Mijn voeten doen pijn, zit teveel eelt op. We gaan straks maar eens even zo´n Thais vrouwtje betalen om mijn pootjes met een mega vijl onder handen te nemen.
Ik ben nu een boek van Patricia Cornwall aan het lezen erg yankee. Net zo´n slechte Amerikaanse tv. film, ik moet me er maar even doorheen bijten.
Ik heb net een banana shake en wontons besteld, Maik is zo voorspelbaar als de klok : springrolls en cola.
Ko Chang, KB Restaurant 19:20
We hebben zojuist onze voeten laten doen, nageltjes geknipt, geplukt, de hielen laten schuren en bij mij ook de teennagels gelakt. Er zijn kilo´s vuil en eelt van onze voeten af gekomen mijn voetjes voelen weer heerlijk. De hielen kunnen misschien nog wel een halve centimeter missen, ze zijn al in geen jaren eens goed onder handen genomen.
We hebben weer twee heerlijk curry´s besteld dus dat wordt weer smullen zo meteen.
13 augustus – Ko Chang, KB Restaurant 10:55
Als ik aan Maik vraag hoe laat het is, is het volgens hem altijd 5 voor en hij vindt me daarom een pannenkoek. Vanmorgen zijn we het strand af gaan struinen op zoek naar schelpen en krabbetjes e.d. en daar valt verbazingwekkend veel te ontdekken, er leeft van alles in die poeltjes tussen de rotsen. Vriendje wil gaan wadlopen naar het dichtstbijzijnde eiland hier in de baai, daar moet je vroeg voor op staan.
Als je het sloffen van de serveerster steeds dichter hoort naderen dan weet je dat je bestelling er aan komt.
14 augustus – Ko Chang, Kai Bea Beach Bungalows
Laatste dag op ons tropische strandje in ons heerlijk fully airconditioned bungalow met ononderbroken zeezicht. Jammer dat er ook hier weer een eind aan moet komen. We hebben nog een paar dagen in Bangkok voor de boeg om te shoppen, te dineren en in het zwembad van ons 5 sterren hotel te plonzen.
Morgen gaan we op eigen gelegenheid proberen Bangkok te bereiken, jumbo naar de haven, bootje naar de overkant, jumbo naar Trat en dan een grote airco bus naar de hoofdstad. Als we hier nl ons kaartje kopen eindigen we in Bangkok op Kao San Road terwijl we aan de andere kant van de stad moeten zijn en we reizen trouwens liever met een grote bus dan met de minibus die ze hier aanbieden.
Maik heeft nog wat ansichtkaarten gekocht en die ga ik nu schrijven met uitzicht op de ondergaande zon.
Ko Chang, Kai Bea Beach Bungalows 21:00
Ik moet mijn tas pakken, maar ik heb geen zin, Maik zit weer eens op het toilet.
15 augustus – Boot Ko Chang – vasteland 09:20
Er zat iets, waarschijnlijk touw, vast aan het roer. Een jongen is met een hakbijl tussen zijn tanden in het water gesprongen en heeft het euvel verholpen. We varen richting het vasteland en in bedenk me dat ik nog niets gegeten heb, nooit verstandig als je gaat varen
16 augustus – Bangkok, Plaza Athenee hotel 08:45
We hebben sinds de incheck hier gisteren om een uurtje of 5 het hotel nauwelijks verlaten, wat een heerlijk hotel. We hebben een gratis overnachting aangeboden gekregen op de executive floor met alle toeters en bellen die daarbij horen. We werden door de sales manager en de general manager met alle egards ontvangen, fantastisch, men hing ons bloemen kransen om en sprak tot ons als ware we de koning en koningin van Nederland. En dat terwijl wij in ons reiskloffie stonden te stinken naar zweet en een dag reizen.
Net hebben we een paar hele mooie suites gezien en nu gaan we naar de weekend market.
Bangkok, Plaza Athenee hotel, executive lounge 14:50
We zitten heerlijk in de koele executive lounge op de 26e verdieping van ons hotel te genieten van een kopje thee met kleine sandwiches en andere zoete hapjes. Vanmorgen zijn we na het ontbijt op rondleiding geweest door het hotel en hebben we een paar prachtige suites gezien. De algemene ruimtes hadden we op eigen gelegenheid al bekeken, het prachtige zwembad met uitzicht op andere sky-scrapers, de vier restaurants waarvan wij gisteren bij het Thaise restaurant gegeten hebben en de bar op de begane grond waar we gisteren naar een jazz zangeres geluisterd hebben.
Na de rondleiding zijn we met de Sky train naar de weekend market gegaan, hier zijn we1.5 jaar geleden als een geweest, maar na ons bezoek van vanmorgen hebben we nog steeds niet alles gezien, wat een gigantische mega markt ! We hebben heel veel gekocht ( alleen al 5 paar slippers) voor zeer lage prijzen. Maik heeft eindelijk een begin gemaakt aan het blauwe serviesjes dat hij al zo lang wil hebben. Verder heel veel souvenirs, een houten snijwerk voor thuis aan de muur, Chinese hangers, dames schoenen, T-shirts en tassen. Die laatste omdat we het met onze eigen rugzakken niet thuis krijgen.
Buiten komt de regen inmiddels met bakken uit de hemel, wij zijn ook niet helemaal droog over gekomen, maar dat is meer zweet dan regenwater. Na dit prachtige hotel zal het mij benieuwen hoe het volgende, het Royal Orchid Sheraton, zal bevallen, vast niet zo fijn als dit.
Bangkok, Royal Orchid Sheraton hotel 19:30
Inderdaad valt het vies tegen hier in het Sheraton vergeleken met het Plaza Athenee. De incheck was verschrikkelijk onpersoonlijk en de kamer is saai. We hebben wel schitterend uitzicht op de rivier. Ach, ik ben ook aan het zeiken, dit is nog steeds 100 x beter dan een hok op Kao San Road, ik ben een beetje een verwend nest aan het worden, ik kan niet verwachten dat ze ons bij ieder hotel een sliert orchideeën om de nek hangen.
17 augustus – Bangkok, Chinatown, S&P restaurant 11:30
Even een verfrissend drankje na onze wandeling door Chinatown, zo meteen gaan we richting de Indiase markt op zoek naar mooie stoffen en misschien daarna door naar het Nationaal Museum. In Chinatown heel veel kralen e.d. gekocht.
Bangkok, Molly´s Bar achter Kao San Road 19:45
We zijn een tripje down-memory-lane aan het maken, terug naar Kao San Road en dat bevalt goed. We zijn nu even aan het schuilen voor de regen in een bar onder het genot van een Chang beer, ik hoop trouwens dat het even is want buiten dondert en bliksemt het. Toen we de Chao Praya boot afstapte zijn we bij het parkje bij het fort blijven hangen, hier waren allerlei straatartiesten (jongleurs en acrobaten) aan het oefenen, heel gezellig. Iets verderop was een attractie van formaat, zeker 300 mensen waren massaal en simultaan bezig met aerobics. Grote geluidsboxen, keiharde muziek en een manneke op een podium die het voordeed. We hebben er samen met nog aardig wat andere toeschouwers heerlijk naar zitten kijken.
18 augustus – Bangkok, Sheraton Royal Orchid hotel 08:20
Onze laatste dag in Thailand, we gaan zo meteen op stap naar het Vimanmek Mansion in de wijk Dusit. Omdat dit koninklijk terrein is moeten we een lange broek aan en shirtjes met mouwen, dus dat wordt extra zweten.
19 augustus – Bangkok, Sheraton Royal Orchid hotel 07:08
Het zit erop, Maik is al druk aan het pakken, ik moet me er ook zo toe gaan zetten. Gisteren hebben we de reis goed afgesloten met een bezoek aan allereerst het Lumpini park, hier vonden we nog meer aerobics fans dan de avond ervoor, toen door naar de ernaast gelegen Night Bazaar, nog wat laatste dingen gekocht en lekker wat gedronken. Daarna naar het geweldige Blue Elephant restaurant. Men wilde ons eerst rechtsomkeert sturen omdat we geen reservering hadden, maar na een beetje smeken mochten we met een cocktail in de bar wachten tot ze voor ons een tafel vrij hadden. En we hebben heerlijk gegeten. Vandaar was het een flinke wandeling naar het Banyan Tree hotel (misschien toch beter een taxi kunnen nemen), maar het uitzicht vanaf de open lucht Moon Bar op de 61e verdieping maakte dat allemaal weer helemaal goed, wat een fantastische uitzicht ! Maik mocht trouwens de bar pas betreden toen hij zijn driekwart-en-dus-bijna-lange-broek verruild had voor een door het hotel geleverde lange ober broek, het jeukte wel een beetje.
Ik ga inpakken….
Bangkok airport, TG 924 13:00
Ik zit daar waar ik de komende 11 uur en 20 minuten, zeg maar 12 uur, blijf zitten : op stoel 44K. We zijn al vertraagd, de 1e planning was 12:40 vertrek, de 2e planning was 13:05, maar dat gaan we uiteraard ook niet halen.
Maik ruikt poep en dat kan wel kloppen want er zit een hele grote baby aan de andere kant van het gangpad met een overvolle luier en een zeurderig drein huiltje.
Maik gaat maar op jacht naar de Bangkok Post.
juli, augustus 2003
Colowicz 