In de Reisrevue verschijnt een agenten-aanbieding naar China, voor 400 gulden (ja, je leest het goed:guldens, dit was nog in de vorige eeuw) een retourvlucht naar Beijing inclusief 6 overnachtingen in een hotel aldaar. We willen al heel lang naar China en dit lijkt de kans, het reizen in de winter is niet ideaal, maar de lage prijs is in dit geval doorslaggevend. We besluiten wel om er meer uit te halen dan alleen een bezoek aan de hoofdstad en plannen een reis naar Beijing, Xian, Hangzhou en Shanghai. Collega Ellis ziet de aanbieding ook wel zitten en als blijkt dat we nagenoeg rond dezelfde tijd willen reizen besluiten we voor een groot deel samen te reizen. We kennen elkaar nog niet zo goed en onze wederhelften al helemaal niet, we gaan een paar weken voor vertrek met zijn vieren uit eten bij Sichuan in de Reguliersbreestraat in Amsterdam en het is reuze gezellig, dat komt wel goed in China !
Hieronder een weergave van het dagboek dat ik bijgehouden heb tijdens onze reis.
20 maart 1999 Exhibiton hotel – Beijing
China, zeer vreemd om nu hier te zijn. Ik wilde hier al zo lang heen en dan sta ik hier, zeer bizar. Alles is op het eerst gezicht zoals beschreven in de verschillende reisgidsen : heel veel mensen op straat, veel, heel veel per fiets en allemaal rochelen en fluimen… Hier vlakbij ons hotel is een straat met veel restaurantjes en allerlei winkeltjes en kraampjes. Het stikt er van de fietsende, wandelende, starende en rochelende Chinezen, overal Chinezen en dat maakt ons op sommige plaatsen een zeer bezienswaardige verschijning.
Ik had niet verwacht dit soort straatleven al in Beijing aan te treffen, eerder in minder grote wereldsteden als Xian of Hangzhou. Ik denk nu al dat ik straks na twee weken wel genoeg Chinezen gezien heb, ze staan continu dicht op je of rijden je omver.
Het fabeltje dat het eten hier niet te eten is moet nog waargemaakt worden, want ons diner was formidabel. Zo´n 9 gerechten op tafel in een restaurant met ca 80 mensen (allemaal reisagenten met aanhang). Gezellig, ondanks de sfeerloze spaarlampen, en lekker gegeten : kip met noten, beef in saus, gefrituurde kip met honing, Chinese gehaktballetjes en ananas in deegballetjes overgoten met karamel toe. De andere gerechten waren ook smaakvol maar niet allemaal even makkelijk te herkennen.
Nu, 20:45, slapen, welterusten maar.
21 maart 1999 Exhibiton hotel – Beijing
Vandaag begint de lente en gelukkig schijnt hier in Beijing de zon bij zo´n 3 graden Celsius. Een prachtige dag voor een excursie naar de Keizerlijke Ming graven en de Grote Muur. Met 2 bussen onder speciale begeleiding van een grote zwarte geblindeerde auto met zwaailichten gingen we richting het noordwesten, voor we bij de Ming graven aankomen echter eerst een bezoek aan een parelfabriek. Hier krijgen we uitleg over het procédé van parels kweken en als dank een parel in de hand gedrukt. Uiteraard is de route naar de uitgang via de uitgebreide winkel. Ze hebben hier smerige en veel te kleine toiletten.
Dan liever de Ming graven, gelegen in een heel mooi dal zijn er in totaal 15 graven, waarvan er slechts een bewaard gebleven is. De andere zijn afgebrand door de opvolgende dynastie. De vallei bereik je, althans in vroegere tijden, over de heilig weg. Dit is nu een wandelpad ingeleid door een Chinese poort, langs dit pad staan allerlei stenen beelden die de keizer beschermen op weg naar zijn laatste rustplaats.
De laatste rustplaats van de keizer die Beijing tot hoofdstad van het keizerrijk China maakte is nu gebruikt om de spullen van de 13e keizer Ding Ling tentoon te stellen. Zoals bijvoorbeeld de kroon van de laatste keizerin van de Ming dynastie.
Na een niet zo geheel smakelijk lunch in de Friendshipstore gingen we op weg naar het absolute hoogtepunt van deze dag : de Chinese muur ! Geweldig, zeer, zeer indrukwekkend en toch ook weer bizar om daar te lopen over die duizenden jaren oude muur die zich over de bergen kronkelt. Op sommige stukken was het bijna te steil om naar boven te klimmen. Toch hebben we een aardig stuk af weten te leggen over de zogenaamd moeilijke route. De opgang van de muur bij Badaling is ongeveer in het midden van het hier toegankelijke deel van de muur. Rechtsaf is de makkelijke route, weinig stijging. Linksaf is de moeilijke route, want veel steiler omhoog. Omdat de meeste bejaarden en watjes voor rechtsaf kozen gingen wij linksaf waar het veel rustiger was. Het kostte aardig wat energie, maar het is het meer dan waard. Zeker voor Jan Willem en Ellis, ergens halverwege heeft Jan Willem namelijk Ellis ten huwelijk gevraagd en daar heeft zij volmondig JA op geantwoord.
Ik denk niet dat de foto’s recht doen aan het schitterende uitzicht en de imposante lengte van de muur. Vandaag een van de 7 wereldwonderen bezocht !
Ook nog Pekingeend gegeten in de fast-food afdeling van het beste Pekingeend restaurant van Beijing (we waren te laat voor the real thing..). We hebben goed gegeten en geweldig gelachen met Jan Willem en Ellis en Lucille en Judith, 2 ‘collega’s’ uit de groep.
Als dessert hebben we een apple –pie van McDonalds gegeten en daarna geprobeerd het plein van de Hemels vrede te betreden. Maar dat was helaas afgezet en gesloten i.v.m. het vernieuwen van de vloer voor de 50 jarige viering van the People’s Republic of China in oktober van dit jaar.
Na nog een Beijing beer in de bar van het hotel zijn we lekker naar bed gegaan.
Vandaag hebben we in de bus een stempel gekocht met onze namen in Chinese karakters met een afbeelding van ons Chinese sterrenbeeld erop, voor 1972 is dat de rat. Maik heeft bij de muur en communistische nep-bont muts gekocht, het staat hem geweldig.
22 maart 1999 Exhibiton hotel – Beijing
Goedemorgen, bijna 08.30 uur en zo meteen op naar het ontbijt in Pete’s Place en dan de hele dag de stad in naar de verboden stad en omgeving en de Tempel of Heaven. Nog wel een verschrikkelijk smaak in de mond van de eend van gisteren.
15:15 Een gruizig eethuisje net buiten de verboden stad
De heren bestellen, als dat maar goed gaat er staat namelijk ook hond op de kaart en ik heb mijn eigen stokje niet bij me dus we kunnen op zijn minst aan de schijterij raken maar tyfus of hepatitis behoort ook nog tot de mogelijkheden vrees ik. De kok staat met rouwrandjes onder zijn nagels in de keuken te rochelen, wat een feest.
Vandaag hebben we Mao gezien. In de rij gestaan netjes achter elkaar in mars tempo naar het mausoleum voor een korte blik op het gebalsemde lichaam van voorzitter Mao, zeer indrukwekkend.
21:45 Exhibiton hotel – Beijing
Net getracht een fax te sturen naar Yu Xin van CITS, maar die fax stond niet aan, lekker handig. Ze willen namelijk onze traveler cheques niet accepteren omdat die druif van een Maik een nummer heeft toegevoegd aan zijn paspoort nummer wat hij op de achterzijde moest vermelden. Erg geweldig weer allemaal. Morgen voor het ontbijt nog maar eens proberen.
De lunch bleek een ware belevenis te zijn.. de heren hadden geen idee wat ze bestelt hadden want zo’n 5 minuten na deze bestelling werden we naar een ander gruizig tafeltje geroepen waar reeds een kolenvuurtje brandde in een verzonken bak in de tafel, compleet met afzuigkap erboven. Ook stonden er verschillende schalen rauw vlees klaar, dit mochten we bakken op het stukje kippengaas dat over de kooltjes gelegd was. Na het bakken dopen in een bakje bouillon en dan nog door fijngehakte groenten en kruiden. Allemaal een liter bier en het feest was compleet, erg gelachen om absoluut niets. Wie weet hebben we toch hond gegeten, wie zal het zeggen.
De lunch mag dan een belevenis geweest zijn, ook het keizerlijk paleis was geweldig. We hebben er rondgelopen onder de begeleiding van Roger Moore die ons via een koptelefoontje rondleidde door de Verboden Stad. Van de eerste poort tot aan de verblijven van de concubines en eunuchen. Aan het eind de keizerlijke tuin, een rare onverwachte oase in dit immense complex.
Dat het een heuse stad is kun je goed zien vanaf de heuvel aan de Noordkant van het paleis. Als je de flinke klim voltooid hebt, heb je prachtig uitzicht over de verboden stad en de rest van Beijing.
Het Chinese acrobaten theater was heel geinig met lenige Chineesjes die met 13 personen op een fiets kunnen fietsen. En een moeder die haar dochter op haar voeten balanceerde en ronddraaide, maar ook een jongen die tot 5 keer aan toe zijn aardewerken pot liet vallen.
23 maart 1999 Pizza hut- Beijing
Maik wil naar de markt (Maik wil altijd naar de markt) maar we zitten in de Pizza hut een schitterend schouwspel gade te slaan bij de saladebar. Hier staan twee Chinese dames een bakje met salade te vullen op ongeëvenaarde wijze, het is dat Jan Willem een filmcamera heeft anders zou niemand het geloven… Ze hebben eerst het bakje gevuld met aangestampte salade, daarna de randen verlengd door middel van het zeer strategisch rechtop plaatsen van schijfjes komkommer, vervolgens hier tegenaan schijven paprika, waardoor het bakje twee keer zo hoog werd en ze dit tot aan de nok toe vullen… geen wonder dat er een groot bord staat dat je maar een keer mag opscheppen.
Ergens in de avond/nacht trein van Beijing naar Xian
Ik voel me zwaar kut, misselijk, pijn aan mijn buik en in een Chinese trein.. Net al gekotst maar de grote opluchting blijft uit.
We hebben weer een mooie dag achter de rug, in een zeer relaxed tempo het zomerpaleis bekeken gelegen in een immens groot park aan een meer ten noordoosten van Beijing. Nu de trein naar Xian, zeer comfortabele 1e klas coupe voor 4 personen, maar zonder eigen toilet uiteraard. Dus bij nog meer kotsten of diaree ben ik de klos… op hoop van zegen.
24 maart 1999 13:00 Bell Tower hotel – Xian
De zegen is uitgebleven.. ik heb de hele nacht gependeld tussen het toilet en onze coupe, diaree (spuitpoep) en overgeven, verschrikkelijk. Maik heeft het ook zwaar gehad, eerst moest hij zo nodig overgeven dat hij noch het toilet, noch de ervoor gelegen wasbakken gehaald heeft en de hele gang ondergekotst heeft, alles lag onder de spaghetti sliertjes van de Pizza hut. Maar ook hij was aan de diaree en heeft zijn hele broek onder gescheten. Een geweldig feest dus die treinreis.
Maar we hebben het hotel gehaald, thank god ! Ik lig hier in bed te wachten tot ik me weer beter voel. Gelukkig is er HBO op de tv.
Maik en Ellis zijn de straat op om Xian te verkennen, Maik is inmiddels weer wat opgeknapt maar Jan Willem schijnt zich net zo beroerd te voelen als ik en ligt in de kamer naast me ook in bed. Ik voel me slapjes en duizelig, ik moet wat eten. Het ontbijt dat ik op bed gehad heb kreeg ik niet weg. Ik ga maar weer een filmpje kijken en een liga proberen te eten.
25 maart 1999 Bell Tower hotel – Xian
Bijna 24 uur in dit hotelbed gelegen, met slechts een kort uitstapje naar het restaruant voor een muizen hapje van een zeer vette sandwich. We hebben nog een poging gewaagd om een eindje buiten te lopen, maar na zo’n 30 meter hielden Jan Willem en ik het al voor gezien en gingen we met redelijke haast op zoek naar onze kamer en bijbehorende toiletpot. En ja hoor, ik was na een onderbreking van een dag en 2 diacure weer aan de dunne.
Het is nu 07:30 en ik ben al een half uur wakker en voel me redelijk. Ik hoop echt dat, dat zo blijft want vandaag staat een excursie naar het Terracotta leger op het programma en dat wil ik toch echt niet missen, ik heb al niets van Xian gezien. Maik en Ellis waren erg enthousiast over hun wandeling door de islamitische wijk achter de Drumtoren.
Vrijdag is Michael Flatley’s Lord of the Dance op tv, wie weet kunnen we dat in het hotel waar we dan zijn wel zien.
Middag
Vandaag het Terracotta leger gezien !, zeer bijzonder. 3 hallen met afgravingen waar beelden staan die zo gevonden zijn of die zijn samengesteld uit de brokstukken die gevonden zijn bij de opgravingen. Een van de mannen die in 1974 een gat ging graven om een put te slaan zit tegenwoordig voorzien van een fikse dikke bril bij de uitgang boeken te signeren.
Ik voel me nog steeds niet optimaal, overal waar we komen struin ik de omgeving af om het dichtstbijzijnde toilet in mijn geheugen op te slaan voor als het weer op rennen aan komt.
Zo meteen gaan we iets eten.
20:05 Chaplin’s bar – Bell Tower hotel – Xian
Het happy hour is net afgelopen en Jan Willem heeft voor de 2e keer zijn broek vol gescheten, maar dat mag de pret niet drukken. Jan Willem, Ellis en Maik zijn aan het snookeren geslagen en ik ben onder het genot van een veilig kopje thee mijn dagboek aan het bijwerken.
Morgen de vlucht van Xian naar Hangzhou, het zal mij benieuwen of het zo’n stort-maar-neer-vluchtje wordt.
We hebben via fax van Yu Xin geregeld dat de treinreis van Shanghai naar Beijing omgezet is naar een vlucht. Uiteraard moeten we wel bijbetalen maar nu ik de Chinees van dichtbij meegemaakt heb, hoef ik niet meer zo nodig 14 uur me ze in een coupe te zitten. 1. de kans is groot dat het rokers zijn (niet rokers coupe’s wordt niet aan gedaan bij de Chinese spoorwegen). 2 de kans is aanwezig dat ik weer de hele nacht op en neer moet tussen coupe en toilet.
De Chinezen zijn…………. heel apart, ik denk dat ik na deze reis wel even genoeg van ze gezien heb. Het is wel een heel fascinerend land om in te reizen, alles leeft hier op straat, overal is markt en overal zijn mensen, echt overal, net mieren. Verkeersregels zijn er niet, iedereen doet maar wat. Heel veel fietsers, in alle soorten en maten met een platkar of een bakkie vol met spullen erachter tot hele hippe snelle mountainbikes tegenover oude stadsbussen en trolleys, vele (piep kleine) taxi’s’s, personenauto’s, brommers en ronkende en stinkende vrachtwagens. Het mag een wonder heten dat we niet dag in dag uit een dodelijk ongeluk zien plaatsvinden.
Maik heeft zowaar gewonnen met snooker (beginners geluk ?)
26 maart 1999 21:00 Dragon hotel – Hangzhou
Zojuist lekker gepoedeld in de badkamer op mijn roze slippers van het Dragon hotel, ons bedje was opengeslagen met een chocolaatje erop, echt top. We zitten hier meer dan prima.
Maik baalt, Lord of the Dance is op de tv en ik ga het kijken. Jan Willem en Ellis zijn ook ingelicht dan weet ze eindelijk waar ik het op het werk over gehad heb.
Vandaag geen reet gedaan, alleen gevlogen van Xian naar Hangzhou met een tussenlanding in Zhen Zhou. De vlucht viel enorm mee, ik kan alleen steeds maar niet de naam van die airline onthouden. Ellis heeft er overigens zo’n 3 kwartier over gedaan om enkele vluchten her te bevestigen. Als je vraagt of men engels spreekt wordt 9 van de 10 keer gewoon de hoorn erop geknald, the Chinese way.
Het regent dat het giet hier in Hangzhou dus ik vrees dat onze geplande fietstocht morgen rond het meer letterlijk in het water gaat vallen. Ik moet me nog wel een beetje inlezen, ik weet dat er hier een meer is (West Lake) met wat pagode’s en daar houdt het dan ook mee op. Is er wel meer vraag ik me af. We hebben wel al een blik op Hangzhou in de schemer geworpen vanaf de 32e verdieping van het Hangzhou hotel, maar daar was het meer niet meer zo duidelijk te zien.
Michael Flatley staat nog steeds zijn voeten te branden, het blijft een griezel, maar hij kan samen met zijn entourage wel er lekker dansen.
Het is afgelopen, nu lekker slapen, vandaag eindelijk weer normale ontlasting !
27 maart 1999 20:00 Dragon hotel – Hangzhou
Vandaag gefietst door China. Rond het meer van Hangzhou (althans een deel van het meer) en we hebben het zowaar overleeft, het verkeer in Hangzhou valt vergeleken met wat we al gezien hebben wel mee, neemt niet weg dat ze hier nog steeds als idioten rijden en niets of niemand ontzien. Het meer is prachtig, eindelijk een blik kunnen werpen op de Chinese natuur en die is heel mooi hier. Ik hoop dat het een beetje terug te zien is op de foto’s.
We hebben heerlijk gegeten in, naar wat men zegt, het beste restaurant van Hangzhou. Ellis is snel naar de winkel gelopen om daar stokjes te kopen, want de bamboe stokjes van het restaurant waren erg smerig. Misschien een beetje paranoïde, maar na het diaree festijn van een paar dagen geleden zijn we extra voorzichtig.
Het is 20:30 uur en we moeten gaan slapen, want morgen gaat om 05:30 uur de wekker omdat we een van de eerste treinen naar Shanghai willen gaan halen.
28 maart 1999 07:15 Dragon hotel – Hangzhou
Vandaag naar Shanghai en onze laatste dag samen. Ik hoop maar dat het hotel dat we in Beijing willen regelen gaat lukken.
08:30 1e klasse wachtkamer Hangzhou station
We zijn ontsnapt aan de heksenketel buiten van bedelende zwervers, starende dwergen en schreeuwende chinezen. Het is zondag maar dat zou je niet zeggen als je die mierenhoop buiten ziet. We waren trouwens veel te vroeg, we hadden op druk verkeer gerekend maar op de weg was het opvallend rustig.
23:53 Peace hotel – Shanghai
Op dit moment loopt een chinees het Peace hotel af te zoek naar een synthetisch kussen, er liggen hier alleen veren kussens en daar ben ik allergisch voor. Hij is al twee keer met een ander veren kussen aan komen dragen dus hij heeft geen idee wat ik nu eigenlijk bedoel. Ik zal hem als hij straks weer terugkomt maar niet lastig vallen met het feit dat de airco het niet doet terwijl het hier snik en snikheet is.
Verder is het trouwens een geweldig hotel, we zitten direct aan de Bund en Nanjing road (de winkelstraat van Shanghai). Shanghai is een bruisende stad, we hebben langs de Bund geflaneerd, in de oude stad over marktjes en door smalle steegjes gelopen. Helaas heeft het de hele dag geregend, geen pijpenstelen maar een miezerig mot regentje, net genoeg om goed nat te worden.
Met de veerboot zijn we voor 1 yuan naar de overkant van de rivier gegaan om de tv toren te besteigen. Vanaf een hoogte van 263 meter keken we neer op Shanghai. We waren met schemer vertrokken en toen we een maal boven waren (de lift deed 7 meter per seconde) werden de lichten op de Bund ontstoken, Shanghai by night een prachtig gezicht !
Het laatste avondmaal met onze reisgenoten hebben we genuttigd bij het Hard Rock cafe, errug gezellig, errug Amerikaans, errug lekker maar ook errug duur. Maar wel een goed afsluiting van onze reis samen met Jan Willem en Ellis. Vanaf morgen uurtje of 2 gaan we nog een paar dagen met z’n tweeën verder.
Het is die arme man gelukt twee synthetische kussens te vinden…
Maik gaat naar huis bellen, boerenkool bestellen.
29 maart 1999 14:30 Peace hotel – Shanghai
Zojuist afscheid genomen van Jan Willem en Ellis, beetje triest want we hebben het namelijk heel gezellig gehad met zijn vieren. Vanmorgen nog lekker in de regen gewinkeld, onze eerste aankoop was dan ook een paraplu om ons te behoeden van een nog natter pak. We hebben aardig wat dingen gekocht : Ellis wat sjaaltjes, Jan Willen 2 adidas tassen, Maik en ik een tas voor de handbagage en een tasje voor de fotolens, allemaal een mok met ons Chinese sterrenbeeld erop. Aan het begin van de reis in de Friendship store nabij de Ming graven vroeg men hier nog 50 yuan voor, nu betalen we 8,5 yuan.
21:55 Peace hotel – Shanghai
De scheepstoeter blaast door de open ramen onze hotelkamer binnen die helaas nog steeds op sauna temperatuur is, ondanks de op en ramen. Vandaag maar wat vroeger slapen, een lange dag na een korte nacht dus we zijn aardig vermoeid. Vanavond hebben we gegeten bij een trendy zaak met dito prijzen. De service en entourage was prima, het eten helaas wat minder.
Morgen nog een hele dag Shanghai, het zou fijn zijn als het niet regende.
30 maart 1999 13:00 Li Dan Dong restaurant (of iets dergelijks)
We wachten op onze beef hier in dit immense restaurant op de 3e verdieping ergens in het Yi Yuan winkelcentrum. We hebben net een wazige kip met cashew noten en zoet zure varken met ananas gegeten. De beef is er, ruikt goed.
Vanmorgen hebben we de Yi Yuan tuin hiernaast bezocht, in het oude deel van Shanghai waar we al een aantal keren geweest zijn, zeer de moeite waarde en vele malen groter dan we van buitenaf verwachtte.
15:10 KFC
We zijn Nanjing road afgelopen tot aan het park hotel bij het Renmin park. Nu een kopje koffie bij de kolonel om op krachten te komen voor een bezoekje aan het Renmin plein oftewel het volksplein.
We zijn weer eens een ware blanke blonde attractie tussen alle zwartharige Chinezen. Alle spleetogen zijn op ons gericht. Mijn linkerbeen tintelt maar ik denk niet dat, dat er iets mee te maken heeft.
31 maart 1999 10:30 Shanghai Airport
Het is ons niet helemaal duidelijk of we 11:00 of 11:30 vertrekken, waarschijnlijk het laatste. De Chinees naast me zit heel irritant met zijn muntjes te rammelen, ik heb zin om hem te slaan.
Gisteren hebben op het Renmin plein met zijn witte duiven de metro genomen richting het Jin Jiang hotel in de Franse wijk. Het hotel zelf is helemaal leeggehaald voor de renovatie, de rest van de wijk is duidelijk Frans. Veel bakstenen huizenblokken de niet zouden misstaan in een woonwijk in Parijs. We vonden hier ook een vestiging van het Franse warenhuis Printemps.
We hebben er rondgeslenterd en ter afsluiting een hapje gegeten bij TGI dat hoger gelegen uitzicht had op de wijk waar langzaam aan de lichtjes ontstoken werden.
Omdat het gisteren de hele dag droog gebleven is zijn we nog een keer het dak van het hotel opgegaan om nog wat plaatjes van de Bund te schieten.
Vanmorgen zagen we vanuit de ontbijtzaal op de 8e verdieping mensen stijldansen op de Bund. Zoiets hadden we in Beijing ook al eens vanuit de raam van een bus gezien. Nu zijn we na het uitchecken nog even snel de Bund opgegaan om hier wat foto’s van te maken en even te kijken. We werden van harte uitgenodigd om een dansje mee te maken.
Toen met de hotel airport shuttle service naar hier, nog 10 minuten en we gaan boarden (denk ik).
19:00 Exhibition hotel – Beijing
De dag is over verklaard. We zijn om ongeveer 16:00 uur aangekomen in ons hotel en voor een snackje naar McDonalds gegaan. En nu liggen we in bed nog meer te snacken en tv te kijken. CNN gaat maar door over Kosovo, alles wordt 20x herhaald.
Morgen naar de hemelse tempel op onze laatste dag in China. Wat een fantastische dag weer vandaag…
2 april 1999 Exhibition hotel – Beijing
Zo meteen verlaten we China als het meezit met de bus van CITS samen met alle andere reisagenten van de week na ons, maar helemaal zeker is dat nooit.
We hebben gisteren nog een hoop gedaan. Eerst met de metro naar Qianmen en via de winkelstraat naar het terrein van de hemelse tempel. Een gigantisch park met meerder complexen, een paleis waar de koning zijn 3 vasten dagen per jaar doorbrengt, een offerplaats, een echo muur en uiteindelijk de tempel of heaven zelf. Allemaal heel mooi, vooral de binnenkant en het plafond van de tempel.
Daarna per taxi naar de lama tempel, deze boeddhistische tempel is nog steeds in gebruik. Het is gebouwd binnen het woonhuis van een graaf die later de keizer van China geworden is. Naarmate de gebouwen groter werden, werden ook de buddha beelden binnen groter, aan het eind stond een gigantisch exemplaar van 18 meter.
De Confucius tempel aan de overkant was zo goed als verlaten, hier geen hordes toeristen. Er was eerlijk gezegd ook niet zoveel te zien..
Onze dag afgesloten met een diner in (alweer) het gigantische Hard Rock Cafe van Beijing.
Morgen gaan we naar huis, dag China.
03 april 1999 19:10 Beijing tijd, 13:10 Amsterdam tijd Vlucht CZ 345
Nog ruim 4 uur, bijna 5 uur te gaan om Nederland te bereiken, we zijn net over de helft. De incheck was een drama, we waren een uur te vroeg maar wel al door de bagage check gejaagd en zaten gevangen voor de douane, terwijl Maik heel nodig een plasje wilde doen. Eindelijk verscheen Amsterdam op het bord van de balie waar we al meer als een uur noodgedwongen stonden, uit het niets verscheen een groep krasse Kras groepsreizigers met de puntigste ellebogen ooit die in no time voorgedrongen hadden. Onze groep kon met enig protest nog wat van het onrecht ongedaan maken, maar het was dringen geblazen. We zitten nu dan ook niet echt geweldig, wel bij het raam maar slechts 5 rijen van de rook verslaafden verwijderd.
De douane was ook al een gebed zonder end en de tax free stelde geen barst voor. Slof saffies voor ouwe Beppie gekocht en een veel te duur bakje koffie gedronken.
We vliegen boven Siberië, nog 4 en half uur….
Colowicz 